معرفی دانشگاه فنی استانبول

دانشگاه فنی استانبول ( İstanbul Teknik Üniversitesi یا به‌طور معمول‌تر İTÜ یا Teknik Üniversite) یکی از دانشگاه‌های بین‌المللی ترکیه واقع در استانبول می‌باشد.این دانشگاه سومین دانشگاه فنی قدیمی دنیا به‌شمار می‌رود که وقف علوم فنی مهندسی گشته است. از آن جا که این دانشگاه سومین دانشگاه فنی مهندسی دنیا از لحاظ سن به شمارمی‌رود، دارای یک تاریخچه پیچیده و طولانی می‌باشد. که به سال ۱۷۷۳ باز می‌گردد. این دانشگاه برای اولین بار توسط سلطان مصطفی سوم به عنوان کالج سلطنتی مهندسی علوم دریایی (devlet donanma muhendihanesi) پایه‌گذاری شد و به آموزش کشتی سازان و طراحان کشتی اختصاص داده شد. در سال ۱۷۹۵دامنه تدریس این دانشگاه جهت آموزش تکنیکی پرسنل ارتش و مدرنیزه کردن ارتش عثمانی افزایش یافت. در سال۱۸۴۶حیطه آموزشی این دانشگاه با افزودن بخش‌های آموزشی مربوط به علوم معماری گسترده‌تر شد. در طی سال‌های ۱۸۸۳و۱۹۰۹نام وشعاع آموزشی این دانشگاه باردیگر افزایش یافت و با افزودن دانشکده عمران برای ایجاد بستری مناسب جهت پیشرفت‌های سریع یک جامعه در حال توسعه این دانشگاه به دانشگاهی عمومی و ملی مبدل شد. درسال ۱۹۲۸این مؤسسه آموزشی با تخصیص عنوان دانشگاه مهندسی حالتی رسمی به خود گرفته و به فعالیت‌های خود در هردو زمینه فنی و مهندسی و معماری ادامه داد و در سال ۱۹۴۴به دانشگاه فنی مهندسی استانبول تغییر یافت.در سال۱۹۴۶ این دانشگاه به همراه دانشکده‌های معماری، عمران، مکانیک و الکترونیک به یک سیستم دانشگاهی مستقل تبدیل شد.

دانشگاه فنی استانبول، دانشگاهی دولتی است. این داشگاه پنج پردیس دارد که هریک از آن‌ها در یکی ز مناطق مهم استانبول واقع شده. پردیس «ماسلاک» (maslak) یکی از پنج پردیس این دانشگاه می‌باشد و پردیس اصلی این داشگاه به‌شمار می‌رود، که در حومه شهر به مساحتی بالغ بر ۲٫۶۴ کیلومتر مربع قرار دارد. ساختمان ریاست دانشگاه به همراه استخر، خوابگاه‌های دانشجویی، اکثر دانشکده‌ها و کتابخانه مرکزی دانشگاه در این پردیس قرار دارند. پردیس توزلا (tuzla)زمین دانشگاهی دیگری می‌باشد که در منطقه‌ای در حومه شهر به نام توزلا واقع است و به دانشجویان علوم دریایی و استادان آن‌ها اختصاص دارد و مملو از کارگاه‌های کشتی می‌باشد. پردیس تاشکیشلا (taskisla) که در زمان عثمانی یکی از پادگان‌های ارتش بوده در منطقه تاشکیشلای استانبول بنا شده؛ ساختمان این دانشگاه یکی از مهم‌ترین بناهای تاریخی استانبول محسوب می‌شود. دانشکده مهندسی مکانیک در پردیس گوموش سویو(gumus suyu)و دانشکده مدیریت، واقع در پردیس ماچکا(macka) بسیار به میدان تقسیم (taksim) استانبول نزدیک بوده و آن‌ها نیز از جمله بناهای تاریخی مهم استانبول محسوب می‌شوند. زبان آموزشی در تمامی رشته‌های آموزشی به صورت ترکی و انگلیسی ارائه می‌شوند.

کتابخانه اصلی دانشگاه استانبول نزدیک به ۵۳۳ هزار جلد کتاب با مضامین مختلف و ۶۰۰۰ جلد کتاب کهن عثمانی را در خود جای داده‌است، همچنین این کتابخانه به پایگاه‌های داده متعدد و کتابخانه‌های دیگر نیز متصل می‌باشد. این کتابخانه بزرگترین مجموعه کتابهاو مقالات آموزشی علوم پایه و مهندسی را در ترکیه دارد. این کتابخانه تاریخی، در سال ۱۷۹۶ ایجاد شده و در آن زمان به عنوان چابخانه امپراتوری عثمانی محسوب می‌شد همچنین این کتابخانه وظیفه مدیریت ۵ کتابخانه دیگر این دانشگاه را بر عهده دارد. راکتور هسته‌ای تریگا مارک۲ در پردیس اصلی دانشگاه قرار دارد، و در مؤسسه انرژی واقع شده‌است که در آزمایش‌های هسته‌ای ار آن بهره‌برداری می‌شود. پارک فناوری آری(ari techno police) که در پردیس آیازاغا (ayazaga) بنا شده، به شرکت‌های تجاری امکان استفاده از فناوری تولیدی و تحقیقاتی را ایجاد می‌کند. مرکز رایانه ملی این دانشگاه که آن نیز در پردیس "آیازاغا قرار دارد، دارای یکی از سریع‌ترین ابررایانه‌های جهان می‌باشد و همچنین تنها مرکز رایانه با کارایی بالا ترکیه به‌شمار می‌آید. ابررایانه مورد استفاده در این مرکز رتبه ۲۳۹ را به خود تخصیص داده‌است.

قرار گرفتن پردیس اصلی در حومه شهر این فرصت را ایجاد کرده تا امکانات ورزشی زیادی ساخته شود. ورزشگاه ایازاغا مرکز ورزشی دانشگاه فنی استانبول به‌شمار می‌آید. این ورزشگاه همچنین استادیوم ۳۵۰۰ نفری برای مسابقات بسکتبال و والیبال را در خود جای داده، مسابقات بسکتبال از مهم‌ترین مسابقات ورزشی این دانشگاه به‌شمار می‌آید، ولی تیم فوتبال این دانشگاه در لیگ آماتور ترکیه قرار دارد. همچنین این دانشگاه دارای باشگاه‌های متعددی مانند باشگاه‌های موسیقی و سینما دارد. دانشگاه فنی استانبول امکانات بسیاری جهت آسان‌سازی سفر دانشجویان این دانشگاه به کشورهای اروپایی ایجاد کرده‌است. خوابگاه‌های دانشجویی این دانشگاه ظرفیت جای دهی به ۳۰۰۰ دانشجو را دارا می‌باشند.

ساختار دانشکده‌ای این دانشگاه کاملآ منطبق بر انواع آمریکایی آن است. در این دانشگاه هریک از دانشکده‌ها مشتمل از چند دپارتمان مختلف و مجزا می‌باشند. همچنین تمامی دپارتمانهای دانشگاه فنی استانبول توسط سازمان ABET (بنگاه ارزیابی آموزشی ایالات متحده آمریکا) مورد تآیید می‌باشند. و دانشکده معماری این دانشگاه موفق به کسب گواهینامه NAAB شده‌است.  فارغ التحصیلان دانشگاه فنی استانبول موفق به دریافت بسیاری از جوایز علمی سازمان های TUBITAK و TUBA شده اند؛ همچنین توانسته اند به عضویت آکادمی علوم در ایالات متحده آمریکا، بریتانیا و روسیه درآیند. این دانشگاه دارای ۳۴۶ آزمایشگاه و ۱۲ مرکز تحقیقاتی همچون موسسه تحقیقاتی زیست شناسی مولکولی، بیوتکنولوژی و مرکز تحقیقات ژنتیک و مرکز ارتباطات ماهواره ای و سنجش از راه دور می باشد.

 بر اساس ارزیابی های موسسه رتبه بندی دانشگاهی «گرین متریک»، پردیس این دانشگاه از لحاظ داشتن فضای سبز در بین 719 دانشگاه از 81 کشور جهان در جایگاه 67 قرار گرفته است. دانشگاه فنی استانبول در این زمینه در اروپا نیز به جایگاه سی و دوم ارتقا یافته و همچنین در ترکیه نیز به عنوان سرسبزترین دانشگاه کشور انتخاب شده است.  كلوپ های دانشجویی، فعالیتهای مختلف فرهنگی را به اجرا درمی آورند. این فعالیتها شامل: برگزاری تئاتر، هنرهای نمایشی، هنرهای پلاستیكی، نمایشگاهها، پانلها و كنفرانسها میباشند. در Ayazağa دو سالن ورزشی سربسته، 3 میدان فوتبال، 4 میدان بسكتبال و 2 میدان والیبال وجود دارد.

استانبول ( İstanbul)  بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر در کشور ترکیه و مرکز فرهنگی و اقتصادی آن کشور است. این شهر در کنار تنگه بسفر و دریای مرمره قرار دارد. تنگه بسفر دو قارهٔ آسیا و اروپا را از یکدیگر جدا می‌کند و استانبول تنها شهر بزرگ جهان است که در دو قاره‌ی جهان گسترده شده‌است. بندر طبیعی شاخ طلایی یا خلیج در این شهر واقع است. این کلان‌شهر به عنوان پایتخت فرهنگ اروپا در سال ۲۰۱۰ انتخاب شده‌است. همچنین از لحاظ تعداد گردشگران خارجی سومین شهر توریستی جهان به‌شمار می‌رود. در آغاز که این شهر را در دههٔ ۶۶۰ پیش از میلاد بنا کردند، بوزانتیون نامیدندش که به نظر می‌رسد از نام شخصی به بوزاس گرفته شده باشد. پس از آنکه کنستانتین کبیر این شهر را به عنوان پایتخت جدید شرقی امپراتوری روم برگزید، شهر نزد مردم به کنستانتینوپل به معنای «شهر کنستانتین» معروف گشت. اگرچه کنستانتین سعی کرد نام Nea Roma به معنای «رم جدید» را بر آن نهد، اما این نام نزد مردم مقبول نیفتاد و فراگیر نگشت. مسلمانان که از قدیم با رومیان مراوده داشتند، این شهر را قسطنطنیه یا قسطنطینیه نامیدند. نام دیگر شهر استانبول بود که از عبارت یونانی  ایستیم بولین به معنای «به سوی شهر» گرفته شده بود. در سال ۱۷۷۰ میلادی سلطان مصطفی سوم با ضرب سکه‌هایی که روی آن نام اسلامبول (اسلام‌شهر) نقش بسته بود، تلاش کرد این نام را فراگیر کند. در دورهٔ جمهوریت و از روز ۲۸ مارس سال ۱۹۳۰ ادارهٔ پست ترکیه از تمامی کشورهای جهان خواست تا در مکاتبات خود از نام استانبول استفاده کنند.

زمانی که جمهوری ترکیه در سال ۱۹۲۳ تشکیل شد پایتخت آن از استانبول به آنکارا تغییر پیدا کرد. اما استانبول محوریت خود به عنوان مرکز تجاری، صنعتی ترکیه را حفظ نمود و هم‌اکنون نیز بزرگترین شهر ترکیه می‌باشد. استانبول در ساحل دریای مرمره قرار دارد و تنگه بسفر که این دریا را به دریای سیاه متصل می‌کند، از وسط این شهر می‌گذرد. بخش غربی شهر در قاره اروپا (شبه جزیره تراکیه) و بخش شرقی آن در آسیا (شبه جزیره آناتولی) واقع است. وسعت شهر استانبول ۱۵۳۹ کیلومترمربع است.

تابستان‌های گرم و مرطوب و زمستان‌های سرد، بارانی و برفی ویژگی آب و هوای استانبول است. میزان بارش سالیانه استانبول به‌طور میانگین ۸۷۰ میلی‌متر است. میزان رطوبت نیز اغلب زیاد است. به‌طور متوسط بیشترین درجه حرارت در طول ماه‌های مختلف زمستان بین ۷ درجه تا ۹ درجه سلسیوس است. بارش برف در استانبول برای یک یا دو هفته در طول فصل زمستان عادی است؛ اما یکی از این بارش‌ها می‌تواند سنگین باشد. غالباً این بارش در بین ماه‌های دسامبر و مارس رخ می‌دهد. در ماه‌های تابستان از ژوئن تا انتهای سپتامبر به‌طور میانگین درجه حرارت روزها از ۲۸ سلسیوس شروع می‌شود. گرمترین ماه، ژوئیه با متوسط درجه حرارت ۲۳٫۲ درجه سلسیوس و سردترین ماه، ژانویه با متوسط درجه حرارت ۵٫۴ درجه سلسیوس است.  این شهر تا حدودی بادخیز است و به‌طور متوسط (میانگین) سرعت بادی حدود ۱۷ کیلومتر در ساعت دارد. تابستان خشک‌ترین فصل است، هر چند تابستانها هم بارش باران وجود دارد.

فعالیت فرهنگی، جهانگردی و تجارت و بازرگانی به اهمیت زندگی در شهر ادامه خواهند داد. در حالیکه، رشد جمعیت، ترافیک، جلوگیری از تخریب خانه سازی، تجدید و نوسازی تاریخی ساختمان‌ها و عمارات و طراحی کردن یک جاده حمل و نقلی سوم به بوسفروس به‌طور ممتد، بوجود خواهد آمد. زندگی روزانه در استانبول رنگارنگ و در حال جنبش و ادامه‌است همراه با دقت بسیار در نگهداری روم، روم شرقی و عمارت‌های ترکی. استانبول اغلب اوقات مرکز و پایتخت ترکیه در مواقع تجارت، پذیرایی، سرگرمی، فرهنگی، آموزشی، خرید، جهانگردی و هنری به‌شمار می‌آید. بیش از نیمی از جمعیت در قسمت اروپایی زندگی و کار می‌کنند. گروه بزرگی از مردم در مناطق مسکونی، قسمت آناتولیایی زندگی می‌کنند و از پل‌ها و گذرگاه‌ها برای رفتن به کار در شهر استفاده می‌کنند. استانبول در دوره‌های اجتماعی، فرهنگی و فعالیت‌های تجارتی و بازرگانی قوی آن بطور زیادی افزایش تنوع و رنگ دارد. در امتداد رستوران‌های ترک، خاوردور و روش‌های پخت (خوراک‌ها) در حال رشد می‌باشد در کنار بسیاری از گروه‌ها به صورت جدید رستوران‌هایی افتتاح شده‌اند. در صورتی‌که ستاره‌های مشهور دنیای موسیقی پاپ ورزشگاه‌ها را از جمعیت پر می‌کردند، فعالیت‌هایی مثل اُپرا، رقص ورزشی و هنری باله و تئاتر در سراسر سال ادامه داشت.

در طول فستیوال‌های فصلی ارکسترهای مشهور دنیا، آوازهای دسته جمعی و گروهی، کنسرت‌ها و اثرات جاز در بیشتر مواقع می‌توانند در یک خانه کامل هم اجرا شوند. نمایش‌ها در گروهی از مکان‌ها مانند بخش‌های تاریخی مانند حاجی ایرن، برج روملی حصاری، یدیکول، حیاط محله توپ خانه و پارک گلانه به خوبی مرکز فرهنگی آتاترک، سالن کنسرت جمال رشید ری و سالن‌های مدرن و جدید تئاتر و دیگر فضاهای آزاد برگزار می‌شود. برای مواردی مثل زندگی شبانه، تعدادی از باشگاه‌های ورزشی، دیسکوها، بارها ، چادرهای صحرایی، نمایشگاه‌ها و رستوران‌ها با موزیک همراه هستند. تعداد کلوپ‌ها رستوران‌ها و دیکسوها افزایش یافته و به محل‌های فضای باز در تابستان منتقل می‌شوند.

اگر بخواهیم امنیت در شهر استانبول را بررسی کنیم، باید بگوییم که استانبول شهری است که درست همانند تهران خودمان. همان قدر که در تهران شما باید حواستان به خودتان و وسیله هایی که همراهتان در مراکز شلوغ هست باشد استانبول هم دقیقا همینطور است. با توجه به این که در شهر استانبول دستگاه های ATM به راحتی پیدا می شوند شما حتی الامکان سعی کنید مقدار زیادی پول همراهتان نباشد. برخی محله های استانبول مانند برخی خیابان های منطقه سلطان احمد، از ساعت ۱۰ شب به بعد خیلی خلوت میشوند و در صورتی که در این ساعات در این خیابان ها پیاده هستید، با توجه به این که در این منطقه پلیس حضور دارد اما سعی کنید فورا تاکسی سوار شوید و به محل اقامتتان بازگردید.

خانه‌های سنتی که یالی (Yalı)نامیده می‌شوند را می‌توان در طول تورهای قایق‌سواری بوسفروس مشاهده کرد. زیر ساخت‌های شهرنشینی دایماً در حال تغییر و تحول است. ساختمان‌های سنتی عثمانی از چوب ساخته شده بودند. در دهه‌های پیشین تعداد زیادی از ساختارهای بلند در نزدیک شهر ساخته شده بودند که این عمل رشد سریع جمعیت را منجر شد. با محاصره شدن شهرها مردم به استانبول به عنوان شهری با سرعت رشد سریع جذب شدند. موفقیت و پیروزی‌های زیر ساختاری تا اواسط سال ۱۹۹۰ شامل تجزیه و تحلیل مشکل فضولات بهبود شرایط ترافیک و بهبود کیفیت هوا با توجه افزایش استفاده از گاز طبیعی می‌باشد. علی‌رغم، بوجودآمدن آلودگی هوا و آب توسط تعداد زیادی از کارخانه‌ها، وسایل نقلیه موتوری و خانواده‌های خصوصی، آلودگی هوا توسط ترافیک به نگرانی جمعیت استانبول اضافه می‌کند. بیماری‌های چون برونشیت و آسم بطور معمول در میان ساکنین مناطق بزرگ‌تر و وسیعتر شهر کمتر مشاهده می‌شود زیرا که تراکم جمعیت در نزدیکی این مناطق کمتر است.

. کیلیوس یک پناهگاه ساحلی آرام است که از درب شمالی اروپایی بوسفروس در دریای سیاه دور نیست. محل خوبی برای شنا کردن است و در سال‌های گذشته در میان ساکنین استانبول به عنوان مکانی برای گردش عمومی بوده‌است. کیلیوس یک پارک ساحلی همراه با رستوران‌ها (ماهی) می‌باشد. مجله «نیوزویک» اخیراً استانبول را شهر متصل‌کننده اروپا نامیده‌است. بعد از چند دهه از سعی در رسیدن شرقی، افتخارات استانبول در کشف مجدد از یک شناخت مدرن و جدید بود، قسمت اروپایی آن از سردترین شهرها در دنیا بوده‌است. زیبایی‌های زیادی وجود دارد، هنوزه شهر هوای ابری همراه با بازارها، کلیساهای روم شرقی و عمارات عثمانی را دارا می‌باشد.استانبول دارای مراکز خرید متعددی می‌باشد . یکی از این بازارهای بسیار قدیمی، بازار بزرگ استانبول می‌باشد که در سال 1461 ساخته شده‌است و در میان بزرگترین و قدیمی‌ترین بازارهای جهانی جای دارد. بازار محمد پاشا نیز بازار روباز بزرگی بین بازار بزرگ و بازار مصری است که از سال 1660 بازار بزرگ ادویه استانبول می‌باشد . علاوه بر این مراکز خرید سنتی، مراکز خرید بزرگ و مدرنی نیز در استانبول ساخته شده اند، به عنوان مثال مرکز خرید جواهر که در سال 2005 و در منطقه شیشلی افتتاح شده‌استدر خیابانها و کوچه پس کوچه‌های استانبول نیز انواع رستورانها و کافه‌ها برای هر سلیقه ای وجود دارد. اکثر رستورانهایی که در آن‌ها غذاهای بین‌المللی سرو می‌کنند در مناطق بی اغلو، بشیکتاش، شیشلی و کادیکوی قرار دارند. یکی از معروف‌ترین خیابانهای استانبول، خیابان استقلال ISTIKLAL می‌باشد که در قسمت جنوبی میدان تکسیم قرار گرفته‌است و در آن انواع فروشگاه‌ها با برندهای بین‌المللی و ترک، رستورانها و کلابهای متنوعی وجود دارد و یکی از تفریحات گردشگران در استانبول، قدم زدن در این خیابان و صرف غذا و نوشیدنی در رستورانها و کافه‌های آن می‌باشد.

ریشه شهرنشینی استانبول توسط بسیاری از جوامع شکل گرفته‌است. اغلب جمعیت استانبول را ترکان استانبولی و بیشتر مذهب جمعیت اسلام است. اقلیت‌های مذهبی عبارت‌اند از کلیسای مسیحیان شرقی ارتدکس، کلیسای وابسته به پاپ ارمنیان مسیحی (ارامنه) و یهودیان سفاردی در دهکده‌های کوچک استانبول، ارمنیان، یهودیان و یونیان ساکن هستند. در برخی از قسمت‌ها مانند کوزگونجوک یک کلیسای ارمنیان بعد از یک کنیسه یهودیان وجود دارد و در بخش‌های دیگر جاده یک کلیسای ارتدکس یونان در نزدیکی یک مسجد به چشم می‌خورد. جایگاه رئیس قسطنطنیه، رهبر روحانی و معنوی کلیسای ارتدکس قسطنطنیه در استانبول است. همچنین براساس آن جا، اسقف اعظم جامعه ترکیه (کلیسای شرقی ارتدکس)، یک اسقف اعظم کلیسای ارمنیان وابسته به پاپ و ترکیه بزرگ در آن جا یعنی استانبول می‌باشد.

شهر به صورت سنتی، جایگاه رئیس جهانی است، برای بیشتر کلیساهای ارتدکس و اسقف اعظم ارامنه مانند اسقف اعظم جامعه ارتدکس ترکیه همین‌طور است. اقلیت‌های یونانی و ارمنی بعد از تغییرات جنگ جهانی اول که به تبعیض و تفرقه و سرکوب دایمی منجر گردید هنوز در استانبول زندگی می‌کنند. در سال ۱۹۴۲ یک مالیات ویژه تعیین شده بود. در سال ۱۹۶۴ تمام یونانی‌ها (در حدود ۰۰۰/۱۰۰ نفر) بدون شهروند شدن ترکیه از ترکیه برگردانده شدند. امروزه بیشتر یونانی‌های ترکی و ارامنه در استانبول یا در نزدیکی استانبول زندگی می‌کنند. اکثریت قریب به اتفاق مردم در سراسر ترکیه و در استانبول، مسلمان، و به‌طور خاص اهل سنت هستند.

استانبول همیشه مرکز زندگی اقتصادی کشور بوده‌است که این به خاطر موقعیت اتصالی بین‌المللی راه‌های مرزی زمینی و دریایی می‌باشد. آن تقریباً ۲۰ درصد از کار صنعتی ترکیه و ۳۸ درصد از فضای کاری صنعتی ترکیه را شامل می‌شود. به‌علاوه ۵۵ درصد از تولیدات شهر ترکیه از تجارت و دادوستد و ۴۵ درصد از دادوستد کشور از عمده فروشی و ۲/۲۱ درصد تولیدات ترکیه از فراورده‌های انبوه ملی بدست می‌آید. ۴۰ درصد از مالیات‌های جمع‌آوری شده در ترکیه و ۵/۲۷ درصد از محصولات ملی ترکیه‌است. تا سال ۱۹۸۰، تولید ناخالص ملی (GDP) استانبول بطور میانگین در یک سال ۵ درصد رشد داشته‌است. بخشی از کاهش نیروی انسانی و سرمایه به علت بلای طبیعی، یک کاهش در GDP حدوداً ۲ درصدی بوده‌است. با وجود این رکود اقتصادی، اقتصاد استانبول در سال‌های اخیر بهبودی یافته‌است. امروزه استانبول مرکز صنعتی ترکیه‌است. بسیاری از نقشه‌ها و طرح‌های تولیدی اصلی در شهر متمرکز شده‌است. استانبول و ایالات اطراف آن کتان، میوه، روغن زیتون، ابریشم و تنباکو تولید می‌کنند. فراورده‌های غذایی، تولید منسوجات، محصولات روغنی، مواد لاستیکی و فلزی، چرم، مواد شیمیایی، الکترونیکی، شیشه‌ای، ماشینی، کاغذ و محصولات کاغذی و نوشیدنی‌های الکلی از تولیدات صنعتی مهم شهر می‌باشند.

چشم‌انداز اصلی دیگر از اقتصاد استانبول (Tourism) گردشگری و جهانگردی است. هزاران هتل و صنعت‌های دیگر مرتبط با جهانگردی در استانبول وجود دارد که به گردشگران و بازدیدکنندگان به‌طور حرفه‌ای خدمت می‌کنند.شهر استانبول شاهراه ارتباطی بین نواحی مختلف دنیا است و جاده‌های بین‌المللی فراوانی از آن عبور می‌کند.

در میان شهرهای بزرگ ترکیه، هزینه زندگی در استانبول از همه جا بیشتر است. البته اگر هزینه‌های زندگی در استانبول را با هزینه زندگی در لندن و نیویورک مقایسه کنیم، متوجه خواهیم شد که هزینه زندگی در این شهر ۵۰ درصد از لندن و ۶۰ درصد از نیویورک کمتر است. یکی از مواردی که موجب افزایش هزینه زندگی در استانبول می‌شود، اجاره‌بهای مسکن است. اگر آپارتمانی کوچک با فاصله از مرکز شهر اجاره کنید، اجاره ماهیانه آن چیزی در حدود ۱۵۰۰ لیر خواهد بود. سیستم توزیع و تامین برق کشور ترکیه به بخش خصوصی واگذار شده است. معمولا هزینه برق مصرفی یک دانشجوی تنها در ماه ۱۳۰ لیر است. استفاده از سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی بدیهتا این هزینه را افزایش می‌دهد. قبض آب ماهیانه هم تقریبا ۲۰۰ لیر هزینه دارد. مخابرات کشور ترکیه وظیفه تامین و ارائه خدمات اینترنت را بر عهده دارد. برای استفاده از سرویس‌های مختلف شبکه اینترنت تقریبا باید ماهی ۵۰ لیر پرداخت شود. هزینه تلفن با احتساب تماس‌های برون‌مرزی هم تقریبا ۵۰ لیر می‌شود.

 استانبول به جهت جاذبه های متنوع و خدمات قابل توجه گردشگری اش، در قرن بیست و یکم با استقبال گردشگران خارجی مواجه شد به طوری که در سال ۲۰۱۵ میلادی در مجموع ۱۲.۵ میلیون گردشگر خارجی به استانبول پا گذاشتند. این وضعیت به نوبه خود باعث شد تا استانبول پایتخت فرهنگی اروپا نام بگیرد و در طی چندین سال متوالی، در میان محبوب ترین و پربازدیدترین شهرهای گردشگری جهان باشد. استانبول نه تنها یکی از پررشدترین اقتصادهای شهری دنیا را دارد؛ بلکه شعبه مرکزی بسیاری از کارخانه ها و شرکت های ترکیه را نیز در خود جای داده است. 

ایستگاه‌های مترو با تابلوهایی با حروف M و در رنگ‌های آبی و قرمز مشخص شده‌اند. هر سرویس، ایستگاه را بین ۲ تا ۱۰ دقیقه ترک می‌کند. ساعات کار مترو بین ۶ صبح تا ۱۲ نیمه شب است. برای هر دو گزینه مترو و تراموا از استانبول کارت استفاده می شود و هزینه آن بسته به نوع پرداخت متفاوت است. با استانبول کارت برابر با ۲.۶ لیر ترکیه  و با بلیت ها بین ۵ لیر ترکیه  تا ۳۲ لیر ترکیه  است. ایستگاه‌های عمده اتوبوس در قسمت میدان تکسیم، بشیکتاش، کاباتاش، کادیکوی و اوسکادور قرار دارند. اغلب سرویس‌ها بین ساعات ۶ صبح تا ۲۳ فعالیت دارند. مقصدها و ایستگاه‌های اصلی در مسیرهای اتوبوس، بر تابلو در سمت راست اتوبوس و همچنین بر روی تابلوی الکترونیک جلوی اتوبوس نشان داده می‌شوند. برای استفاده از اتوبوس باید از استانبول کارت استفاده کنید که کرایه آن برابر با ۱.۵ لیر ترکیه است. قیمت پایه تاکسی ها در حدود ۴ لیر ترکیه  است و به ازای هر ۱ کیلومتر ۲.۵ لیر ترکیه  به هزینه ها افزوده می شود. خوب است بدانید راننده ها برای ۱ ساعت انتظار، هزینه ای برابر ۲۳.۱ لیر ترکیه  دریافت می کنند.

هیجان انگیزترین راه گردش در استانبول، استفاده از سرویس‌های قایق و کشتی است. عبور از آسیا به اروپا، بالا و پایین رفتن در طول گلدن هورن و بسفر و گذر از جزایر پرنس از جمله مسیرهای قابل استفاده است. بنادر اصلی در قسمت اروپایی استانبول، در نزدیکی دهانه‌ گلدن هورن (امینونو و کاراکوی) در بشیکتاش و در کنار ایستگاه تراموای کاباتاش، ۲ کیلومتر آن طرف تر از پل گالاتا قرار دارند. این کشتی‌ها در طی سال دو برنامه اجرایی دارند که در فصل زمستان (اواسط سپتامبر تا می) و تابستان (ژوئن تا اواسط سپتامبر) قرار دارد. قیمت بلیت‌ها ارزان و مناسب است و در اکثر مسیرها می‌توانید از استانبول کارت تان استفاده کنید. دولموش چیزی شبیه ون های ماست که به عنوان تاکسی در استانبول فعالیت می کنند. دولموش ها رنگی زرد داشته و گنجایشی ۸ نفره دارند. قیمت این وسایل حمل و نقل از اتوبوس ها قدری بیشتر است اما به نسبت تاکسی های زرد رنگ، هزینه مناسب تری دارند. یکی دیگر از وسایل حمل و نقلی که در استانبول به چشم می خورد، دو خط تله کابین است که کمتر از دیگر وسایل در میان گردشگران شناخته شده است. این خطوط را با علائم اختصاری TF۱ و TF۲ می شناسند و با استفاده و سواری آن ها، می توانید منظره خارق العاده ای از استانبول را در مرکز شهر ببینید. هزینه تله کابین سواری در استانبول بسته به نوع پرداخت هزینه بین ۲.۶ لیر ترکیه  تا ۵ لیر ترکیه  است.

 دانشگاه فنی استانبول در یک نگاه

شعار : Pioneer Through The Ages نوع دانشگاه : State technical university سال تاسیس : 1773 موقعین : استانبول،ترکیه تعداد دانشجویان : 35,789 تعداد دانشجویان کارشناسی : 22,281 تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی : 13,508 رنگ : سرمه ای و زرد نماد : Bee وبسایت : www.itu.edu.tr

رتبه بندی

 دانشکده ها

 دپارتمان ها

موسسات تحقیقاتی

برنامه های تحصیلی

تحصیل

ددلاین

مشاهیردانشگاه فنی استانبول

Funda Arar  is a Turkish singer.Funda Arar spent her early childhood in Ankara, where she was born, and later in Muğla and Adapazarı. She studied at Istanbul Technical University's music conservatory, specialicizing in the mandolin. Her first album Sevgilerde came out in 1999, became a big hit, especially the song "Aysel". Sevgiliye was released a year later and included hits like "Seni Düşünürüm" and "Cesminaz" in collaboration with Kıraç.
Sami Süleyman Gündoğdu Demirel was a Turkish statesman and political leader who served as the 9th President of Turkey from 1993 to 2000. He previously served as the Prime Minister of Turkey seven times between the years 1965 and 1993. He was the leader of the Justice Party (AP) from 1964 to 1980 and the leader of the True Path Party (DYP) from 1987 to 1993.
Halil Turgut Özal was a Turkish politician who served as the 8th President of Turkey from 1989 to 1993. He previously served as the 26th Prime Minister of Turkey from 1983 to 1989 as the leader of the Motherland Party. He was the Deputy Prime Minister of Turkey in the military government of Bülend Ulusu between 1980 and 1982
Necmettin Erbakan was a Turkish politician, engineer, and academic who was the Prime Minister of Turkey from 1996 to 1997. He was pressured by the military to step down as prime minister and was later banned from politics by the Constitutional Court of Turkey for violating the separation of religion and state as mandated by the constitution
Binali Yıldırım is a Turkish politician who is the 28th and current Speaker of the Grand National Assembly. He previously served as the 27th and last Prime Minister of Turkey from 2016 to 2018 and Leader of the Justice and Development Party (AKP) from 2016 to 2017. His office was abolished as a result of the Turkish government system changes from parliamentary to executive presidency approved in the 2017 constitutional referendum.
Oğuz Atay was a pioneer of the modern novel in Turkey. His first novel, Tutunamayanlar (The Disconnected), appeared 1971-72. Never reprinted in his lifetime and controversial among critics, it has become a best-seller since a new edition came out in 1984. It has been described as “probably the most eminent novel of twentieth-century Turkish literature”: this reference is due to a UNESCO survey
Ferit Orhan Pamuk is a Turkish novelist, screenwriter, academic and recipient of the 2006 Nobel Prize in Literature. One of Turkey's most prominent novelists, his work has sold over thirteen million books in sixty-three languages,making him the country's best-selling writer. Pamuk is the author of novels including Silent House, The White Castle, The Black Book, The New Life, My Name Is Red, Snow, The Museum of Innocence, and A Strangeness in My Mind.
İsmet Yılmaz is a Turkish politician. Previously he was Minister of National Defence and Minister of National Education. Also briefly served as the Speaker of the Grand National Assembly. Prior to entering politics, he worked as a law consultant and mechanical engineer.