معرفی دانشگاه پلی تکنیک سن پترزبورگ

 دانشگاه پلی‌تکنیک پتر کبیر سن پترزبورگ  یا دانشگاه فنی دولتی سن پترزبورگ از دانشگاه‌های فنی مهم روسیه است که در سن پترزبورگ واقع شده. نام‌های دیگر آن شامل مؤسسه پلی‌تکنیک پتر کبیر و مؤسسه پلی‌تکنیک کالینین و مؤسسه پلی تکنیک کالینین است. این دانشگاه یکی از نهادهای برتر پژوهشی فدراسیون روسیه و از نهادهای پیشروی آموزشی در زمینهٔ فیزیک و ریاضیات کاربردی، مهندسی صنایع، مهندسی شیمی و دیگر رشته‌های دانشگاهی است. این دانشگاه در روسیه همچون مؤسسه فناوری کالیفرنیا در آمریکاست، (از مؤسسه فیزیک و فناوری مسکو معمولاً به «ام‌آی‌تی روسیه» یاد می‌شود). شماری از برندگان جایزه نوبل از جمله پیوتر کاپیتسا، و کسانی چون اولگ آنتونوف و نیکولای نیکولائوچ پولیکارپف از فارغ التحصیلان این دانشگاه بوده‌اند.به روز شدن سیستم آموزشی و ادغام دانشگاه دولتی پلی تکنیک سنت پترزبورگ با مراکز آموزش عالی اروپایی از جمله اولویت های استراتژیکیِ سیاست توسعه این دانشگاه است و برنامه ریزی درسی دوره های آموزشی بر اساس نیاز بازار کار از مهمترین استراتژی های برنامه ریزی می باشد. دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ برای پاسخ به چالش های جهانی به برگزاری دوره های بین المللی در رشته های فنی و اقتصاد به زبان انگلیسی می پردازد

دانشگاه پلی تکنیک سنت پترزبورگ یکی از معدود دانشگاه های روسیه می باشد که در آن امکان تحصیل هم به زبان روسی و هم به زبان انگلیسی وجود دارد. در اکثر رشته ها شما می توانید به زبان انگلیسی در این دانشگاه تحصیل نمیاید. دانشگاه پلی تکنیک سنت پترزبورگ از لحاظ تعداد دانشجوی خارجی در بین تمام دانشگاه های روسیه در جایگاه دوم قرار دارد. بخش دانشجویان خارجی این دانشگاه بسیار فعال است و به دانشجویان خارجی امکان زیادی داده می شود.

دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ سومین دانشگاه ثروتمند کشور روسیه می باشد به همین جهت شما امکانات گسترده ای را برای پیش برد تحقیقات علمی خود در اختیار دارید. در واقع می شود گفت دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ از غول های صنعتی، تکنولوژی و مهندسی روسیه، اروپا و جهان می باشد.

می شود حدس زد که تحصیل در این دانشگاه موقعیت های شغلی و تحصیلی بسیار زیادی را برای شما به ارمغان می آورد. اما چه عاملی باعث شده است که دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ از بزرگترین و پیشرفته ترین پلی تکنیک های جهان شناخته شود؟ برای مثال پیشرفته ترین و بزرگترین آزمایشگاه های هیدرو دینامیک جهان در این دانشگاه مستقر می باشند.

یا می توان گفت دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ همکاری های بسیار گسترده و تنگا تنگی با دانشگاه پلیتکنیک (CALTECH) کالفرنیا که از دانشگاه های مادر ناسا می باشد، دارد. نکته ارزشمند دیگر این که جوایز بین المللی و نوبل متعددی است که فارق التحصیلان و اساتید این دانشگاه، در طول تاریخ کسب کرده اند. این دانشگاه همه مقاطع تحصیلی را از جمله لیسانس، فوق لیسانس، دکترا و فوق دکترا ارائه می دهد. دانشگاه تقسیم می شود به سه بخش مجزا: دانشکده مهندسی، دانشکده فیزیک و فیزیک اتمی، دانشکده اقتصاد و علوم انسانی.

شهر دانشگاهی دانشگاه ملی پلی تکنیک سنت پترزبورگ، دارای اتاق های۲نفره، ۳ نفره و ۴ نفره می باشد. خوابگاه ها دارای محیطی آرام و تمیز می باشند. تمام امکانات رفاهی از جمله سالن های مطالعه، ماشین لباسشویی، آشپزخانه و رستوران جهت تهیه خوراک در این مجموعه برای شما فراهم است.

امروزه ساختار دانشگاه شامل ۱۱ موسسه، بیش از ۱۰۰ اداره و ۱۲۰ آزمایشگاه تحقیق و توسعه می‌شود؛ همچنین دارای تعداد زیادی مراکز تحقیقاتی، آزمایشگاه های نوآورانه و پارک علمی، کتابخانه، پردیس، مرکز پزشکی، مراکز ورزشی مدرن است. هدف راهبردی این دانشگاه در برنامه ۵-۱۰۰-۲۰۲۰ این است که با مدرن کردن و توسعه دانشگاه پلی تکنیک، آن را به مرکزی پژوهشی-آموزشی و رقابتی در سطج جهانی تبدیل سازد که به یکپارچه سازی تحقیقات علمی چند رشته ای و تکنولوژی های جهانی بپردازد و یکی از برجسته ترین دانشگاه های جهان شود.

دانشگاه پلی تکنیک سن پترزبورگ در منطقه شمال غربی شهر واقع شده و به مترو بسیار نزدیک است. دانشجویان به راحتی می توانند با استفاده از مترو به مدت ۲۰ دقیقه به مرکز شهر برسند. نزدیکترین ایستگاه مترو از خوابگاه دانشجویی، ۵-۷ دقیقه پیاده روی فاصله دارد.
محوطه دانشگاه پلی تکنیک سنت پترزبورگ دارای بیش از ۱۰۰ ساختمان آموزشی و پژوهشی، مجلس دانشمندان در لسنای، پردیس دانشجویان بین الملل، ۲۳ خوابگاه و یک مجتمع ورزشی است.

شهر سن پترزبورگ

سن پترزبورگ، دومین شهر بزرگ کشور روسیه است. این شهر دارای فراز و نشیب های زیادی در طول تاریخ بوده به همین دلیل تبدیل به نمادی برای مقاومت و سرسختی در میان مردم روسیه شده است. این شهر یکی از زیباترین شهرهای دنیا می باشد.

سن پترزبورگ، که روس‌ها به آن پِتِربورگ می‌گویند، دومین شهر بزرگ روسیه پس از مسکو است که در منتهی‌الیه شمال‌غرب این کشور واقع شده‌است. این شهر در ناحیه فدرال و مرکز استان لنینگراد است. پتربورگ در ۱۶ می ۱۷۰۳ میلادی توسط پتر اول بنا شد و در سال‌های ۱۷۱۲ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. این شهر از اوت ۱۹۱۴ میلادی تا ۲۶ ژانویه ۱۹۲۴ پتروگراد و از این تاریخ تا ۶ سپتامبر ۱۹۹۱ لنینگراد و از آن پس سن پتربورگ خوانده می‌شود این شهر مرکز مهم اقتصادی، حمل و نقل، علمی و فرهنگی روسیه محسوب می‌شود. بسیاری مراکز تاریخی شهر در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. سن پترزبورگ کانون جلب گردشگران بسیاری ست. تنها در سال ۲۰۱۸، ۸/۵ میلیون نفر از این شهر بازدید کرده‌اند.

این شهر در سال ۱۷۰۳ به دستور و با نظارت پتر کبیر ساخته شد و از آن زمان تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. مدتی پتروگراد نام داشت. پس از سرنگونی فرمانروایی تزارها به نام لنین، لنینگراد خوانده شد و با فروپاشی شوروی در این کشور به نام پیشینش بازخوانده شد. این شهر در فارسی دوره قاجار به صورت سن پطرزبورغ نامیده و نوشته می‌شد.این شهر به عنوان صحنه وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و پایگاه دفاع سرسختانه در برابر آلمان نازی در زمان جنگ جهانی دوم، از جایگاهی مهم و نقشی حیاتی در تاریخ روس‌ها برخوردار است. این شهر در زمان جنگ جهانی دوم، ماه‌ها در محاصره بود و مردمانش با جانفشانی و فداکاری‌های بسیار آن را حفظ کردند. سن پترزبورگ پایتخت فرهنگی روسیه نام گرفته‌است. این شهر که به مدت دو سده پایتخت روسیه بوده‌است، بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۴ میلادی پتروگراد نام داشته و در زمان حکومت اتحاد جماهیر شوروی به مدت ۶۷ سال (از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱) لنینگراد خوانده می‌شده‌است. سن پترزبورگ در کناره‌های رود نِوا، در شرق خلیج فنلاند در دریای بالتیک قرار گرفته‌است. زمستان در این شهر طولانی و همراه با بادهایی ست که از سمت رود نوا می‌وزد. تابستان نیز معتدل است و طولانی‌ترین روز را در ۲۲ ژوئن تجربه می‌کند. طول روز در این تاریخ، ۱۸ ساعت و ۵۰ دقیقه و برعکس در زمستان کوتاه‌ترین روز با ۵ ساعت و ۵۱ دقیقه در ۲۲ دسامبر است. پدیده معروف به شبهای سفید در طولانی‌ترین روزهای تابستان این شهر رخ می‌دهد. متروی سن پترزبورگ در سال ۱۹۵۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۵ خط و ۶۹ ایستگاه می‌باشد. 

شهر سن پترزبورگ که از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است، شمالی‌ترین شهر پرجمعیت جهان به‌شمار می‌رود و هر سال در اوایل تابستان به علت بسیار طولانی شدن زمان تابش آفتاب در تاریکی شب فرونمی‌رود و همه مدت شبانه روز یا هوا روشن است یا گرگ و میش صبحگاهی دارد که به همین علت شب‌های اوایل فصل تابستان در این شهر شب‌های سفید نام گرفته‌است.

سن پترزبورگ آب و هوای مرطوب قاره ای دارد اما تاثیر گرد باد های دریای بالتیک باعث می شود که تابستان هایش گرم ، مرطوب و کوتاه و زمستان هایش سرد ، مرطوب و طولانی باشد ، شرایط آب و هوایی سن پترزبورگ و هلسینکی پایتخت فنلاند بسیار به یکدیگر شبیه اند اما سن پترزبورگ به دلیل قرار گرفتن در ناحیه شرقی تر، زمستان های سردتر و تابستان های گرم تری را تجربه می کند .
متوسط حداکثر دمای این شهر در ماه ژانویه 23 درجه و حداقل دما در ماه فوریه منفی 8.5 درجه سانتی گراد اندازه گیری شده است ، بیشترین دمای ثبت شده این شهر متعلق به موج های تابستانی است که در سال 2010 در نیم کره شمالی به حرکت درآمدند و یخ زدن سطح زمین در زمستان های سن پترزبورگ امری طبیعی است و بخش هایی از رود نوا هم که در محدوده شهر قرار دارد در ماه های نوامبر یا دسامبر یخ می زنند که این یخ ها در ماه آوریل کم کم آب شده و ناپدید می شود.
در فاصله بین ماه های دسامبر تا مارس سن پترزبورگ به طور متوسط 118 روز برفی را تجربه می کند که متوسط عمق بارش برف در این شهر در ماه آوریل 19 سانتی متر اندازه گیری و آخرین میانگین دوره یخ زدگی سن پتربورگ 135 روز اعلام شده است ، به همین سبب به گردشگران تور سن پترزبورگ که قصد سفر در این فصل را دارند پیشنهاد میشود که از لباس های بسیار گرم در طول روز استفاده کنند .
با توجه به قرار گرفتن سن پترزبورگ در موقعیتی شمالی تر، این شهر تحت تاثیر توده های خلیج فنلاند که از سمت اسکاندنیاوی می آیند قرار دارد ، توده هایی که درجه حرارتی بالاتر از صفر را برای این شهر به ارمغان می آورند و به همین سبب سن پترزبورگ زمستان هایی گرم تر از مسکو و مناطق اطراف را تجربه می نمایند ، اما به طور کلی شرایط آب و هوایی این شهر در طول سال بسیار متغیر است و فراز و نشیب های متعددی را تجربه می کند .
سطح بارندگی سالانه شهر حدوداً 660 میلی متر است و بیشتر بارش ها هم در اواخر فصل تابستان اتفاق می افتد که میتوان گفت این فصل برای سفر با تور سن پترزبورگ فصل مناسب تری است به سبب اینکه روزها هوا آفتابی و دلپذیر برای بازدید و تفریح می باشد و شب ها بارانی و رویایی برای قدم زدن است ، به طور کلی آب و هوای سن پترزبورگ مرطوب می باشد و میانگین رطوبت این شهر به 78% می رسد و در 165 روز از سال این شهر جادویی شاهد آسمانی تمام ابری است.

اتوبوس های بین المللی و اتوبوس های شهرهای اصلی روسیه حرکت خود را از ایستگاه مرکزی اتوبوس واقع در نزدیکی ایستگاه متروی آبوودنی کانال (Obvodny Kanal) آغاز می نمایند. البته برخی از آنها دارای ایستگاه های اضافی در شهر نیز هستند. اتوبوس هایی که معمولاً در مسیر اِستونی (Estonia) به لتونی (Latvia) و بالعکس حرکت می کنند. طبیعتاً سفر با اتوبوس و عبور از مرزها طولانی تر و طاقت فرساتر از هواپیما و قطار خواهد بود. مامورین مرزهای زمینی عموماً به زبان انگلیسی صحبت می کنند و گاهی ناآگاهی آنها از شرایط ویزا منجر به تاخیر در سفر و عبور از مرزها می شود. می توان از سن پترزبورگ به عنوان مقصد نهایی برای شبکه خطوط برون شهری و درون شهری نام برد، شهری با پنج پایانه راه آهن مختلف نظیر بالتیسکی (Baltiysky)، فینلانسکی (Finlyandsky)، لادوشسکی (Ladozhsky)، موسکوفسکی (Moskovsky) و ویتِبسکی (Vitebsky) و تعداد زیادی ایستگاه های راه آهن درون شهری. همچنین از سن پترزورگ قطارهایی به مقصد شهر هلینسکی پایتخت فنلاند، برلین پایتخت آلمان و جمهوری سابق اتحاد جماهیر شوروی تردد می کنند. 
راه آهن هلینسکی با طول 443 کیلومتر در سال 1870 احداث گردید و قطار آن در طول روز چهار بار در مسیر رفت و آمد می کند. مسیری که پیموندنش حدوداً سه ساعت و نیم به طول می انجامد. 
راه آهن مسکو - سن پترزبورگ با طول 651 کیلومتر در سال 1851 افتتاح گردید. سفر به مسکو از طریق این خط حدوداً سه ساعت و نیم تا نه ساعت طول می کشد. 
در سال 2009 راه آهن روسیه اقدام به راه اندازی یک مسیر سریع السیر از مسکو به سن پترزبورگ نمود. قطار جدیدی در این خط تردد می کند که ساسپان (Sapsan) نام دارد و مدل های مشابهش در برخی از کشورهای اروپایی فعالیت می کنند. این قطار در تاریخ هفتم ماه مه سال 2009 با سرعت متوسط 290 کیلومتر عنوان سریعترین قطار روسیه را به خود اختصاص داد. 
در دوازدهم دسامبر سال 2010 قطارهای کاریلین (Karelian Trains) یک سرمایه گذاری مشترک بین خطوط راه آهن روسیه و فنلاند را با هدف اداره و هدایت خدمات پرسرعت مابین ایستگاه های قطار مرکزی هلسینکی و ایستگاه فینلانسکی سن پترزبورگ راه اندازی کرد. در این خطوط از قطارهای آلگرو (Allegro) یا سریع السیر استفاده می کنند. متاسفانه به دلیل وجود مشکلات فنی در این قطارها اغلب سفرهای این خطوط یا تاخیر زیادی دارند یا لغو می شوند. 
به طور کلی پنج ایستگاه قطار اصلی در سن پترزبورگ وجود دارد که شامل:
ایستگاه بالتیسکی: قطار های این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به پترگوف (Petrodvorets)، لومونسف (Lomonosov)، گاتچینا (Gatchina)، لوگا (Luga) و دیگر شهرها و بالعکس در حرکتند. 
ایستگاه قطار فینلانسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به ویبورگ (Vyborg) و بالعکس در حال حرکتند. همچنین خدمات قطار پرسرعت به مسیر هلسینکی (Helsinki) و دیگر شهرهای فنلاند در این ایستگاه ارائه می شود.
ایستگاه قطار لادوشسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به مورمانسک (Murmansk)، یکاترینبورگ (Ekaterinburg)، چلیابینسک (Cheliabinsk)، امسک (Omsk)، نووسییرسک (Novosibirsk)، آستانه پایتخت قزاقستان، هلسینکی و بالعکس در حال حرکتند. 
ایستگاه قطار موسکوفسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به مسکو، ولیکی نووگورود (Novgorod)، اوکراین، آذربایجان، ولگوگراد (Volgograd)، قازان (Kazan)، سامارا (Samara)، روستوف نا دونو (Rostov-on-Don)، اوفا (Ufa)، سوچی، تالین پایتخت استونی (Tallinn) و بالعکس در حال حرکتند.
ایستگاه ویتِبسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به پوشکین، پاولوفسک (Pavlovsk)، بلاروس، جمهوری چک، مجارستان، لهستان، اوکراین، رومانی، مولداوی، بلغارستان، آلمان و پایتخت لتونی ریگا (Riga) و بالعکس در مدت زمان 16 ساعت و شروع قیمت بلیط از 2700 روبل در حال حرکتند. مترو سن پترزبورگ یک سیستم راه آهن زیرزمینی در سن پترزبورگ و استان لنینگراد روسیه است که در تاریخ پانزدهم نوامبر سال 1955 افتتاح گردید. طراحی های به جامانده از دوران اتحاد جماهیر شوروی و ویژگی های دکوراسیون و آثار هنری عالی در این مترو، آن را به یکی از جذاب ترین و برترین متروهای جهان تبدیل کرده است. با توجه به موقعیت و وضعیت خاص زمین شناسی شهر سن پترزبورگ، متروی آن جزو عمیق ترین سیستم های زیرزمینی به شمار می رود. همچنین با توجه به میانگین عمق ایستگاه ها، می توان از آن به عنوان عمیق ترین متروی جهان نام برد. از عمیق ترین ایستگاه های آن می توان به ادمیرالتیسکایا (Admiralteyskaya) با عمق 86 متر از سطح زمین نام برد. متروی سن پترزبورگ در طول روز بیش از 2 میلیون نفر را جابجا می کند، از این رو در رده شانزدهم متروهای شلوغ جهان جای گرفته است. 
فاصله بین آمدن قطارهای این مترو بسیار سریع است و در اغلب اوقات مسافرین فقط برای آمدن سرویس بعدی می بایست 30 ثانیه صبر کنند. هزینه عبور از هر مسیر مترو 45 روبل می باشد و بلیط های چند مسیره با قیمت 355 روبل 10 مسیر را پوشش می دهند. البته این بلیط های چند مسیره حداکثر می بایست در مدت 7 روز مورد استفاده قرار گیرند. 

می توان از تراموا به عنوان سامانه ای بسیار مهم در زمینه حمل و نقل عمومی در شهر سن پترزبورگ نام برد. سن پترزبورگ دارای بزرگترین شبکه تراموا در جهان بوده که در اواخر دهه 1980 دارای مسیری غیر قابل مقایسه با طول 340 کیلومتری بود. اما در سال 1995 اندازه شبکه تراموا تا حد قابل توجهی تنزل یافت و بخش عمده ای از مسیرهای آن به خصوص در مرکز شهر حذف شدند و سن پترزبورگ رکورد خود را در زمینه خطوط ترامو به ملبورن استرالیا واگذار کرد. در حالیکه طول خطوط تراموا در اوایل سال 2002، 285 کیلومتر اندازه گیری شد، اما متاسفانه بازهم با تنزل روبرو شد و در سال 2007 طول خطوط این سامانه به 220 کیلومتر کاهش یافت. این افت اندازه در این خطوط کماکان ادامه داشت تا اینکه در سال 2010 به 205 کیلومتر رسید. این سیستم حمل و نقل دارای 41 مسیر است. 

تاکسی ها همیشه در دسترس هستند اما نرخ آنها معمولاً در شب گران تر می شود. هر وسیله نقلیه اختصاصی یک تاکسی بالقوه است. استفاده از یک وسیله شخصی و پرداخت برای آن همانند ایران در روسیه امری کاملاً طبیعی و محبوب در میان مردم روسی است. گرچه این کار برای گردشگران توصیه نمی شود. به عنوان یک قاعده و اصل هیچ وقت نباید از وسیله نقلیه شخصی استفاده کنید حتی اگر آن خودرو سرنشین داشته باشد. 
در هیچ صورت هزینه تاکسی را قبل از رسیدن به مقصد پرداخت ننماید، چنانچه راننده از شما خواست تا برای زدن گاز از اتومبیل خارج شوید، حتماً وسایل خود را بگیرید و در جایی امن بایستید تا کارش تمام شود و به راهتان ادامه دهید. چنانچه به تنهایی سفر می کنید از هرگونه سوژه مشکوک به خصوص رانندگان و تاکسی های کولی که در اطراف رستوران ها و بارهای معروف می ایستند، دوری کنید. زیرا این افراد یکی از اصلی ترین عوامل در سرقت ها و دزدی ها به شمار می روند. رانندگان معمولاً با زبان انگلیسی آشنایی ندارند. مراقب تاکسی هایی که در خارج از موزه ارمیتاژ ایستاده اند، باشید. آنها از تاکسی مترهایی استفاده می کنند که 4 برابر تاکسی های معمولی مسیرها را محاسبه می کند. پس اگر هم خواستید از این تاکسی ها استفاده کنید حتماً بر سر کرایه با راننده به توافق برسید و به هیچ وجه استفاده از تاکسی متر را قبول نکنید.

هزینه های زندگی در سن پترزبورگ

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ دریک نگاه

نام های پیشین: Saint Petersburg State Technical University سال تاسیس: 1899 موقعیت: سن‌پترزبورگ،روسیه تعداد دانشجویان: 32,250 وبسایت: www.spbstu.ru

رتبه بندی

تحصیل

دوره های بین المللی فوق لیسانس به طور کامل به زبان انگلیسی برگزار می شوند و اساتید برجسته جهان و روسیه از دانشگاه دولتی پلی تکنیک سنت پترزبورگ و سایر دانشگاه ها به ارائه این دوره ها می پردازند. این دوره ها فرصت های منحصر به فرد تحصیل در دانشگاه های پیشروی اروپایی را در اختیار دانشجویان بین المللی قرار می دهند. از دیگر فرصت هایی که برای دانشجویان دوره های بین المللی فوق لیسانس ایجاد می گردد، کارآموزی ها و انترنی های عملی در شرکت هایی معتبر و شناخته شده است. طول مدت تحصیل: ۲ سال (چهار ترم)

 دانشگاه دولتی پلی تکنیک سنت پترزبورگ دوره های دانشگاهی بسیاری را در طیف وسیعی از رشته ها به طول مدت یک تا ۱۲ هفته در تابستان ارائه می دهد. همه این دوره ها می توانند به صورت دوره های خارج از کشور نیز برگزار شوند. پس از تکمیل موفقیت آمیز دوره، دانشجویان مدارکی دریافت می کنند که به توصیف جزئیات دوره، واحدها، ساعات آموزشی و نمرات می پردازد. دانشگاه دولتی پلی تکنیک سنت پترزبورگ روسیه برای دانشجویان این دوره های تابستانه نیز خوابگاه های مبله و باکیفیت به همراه امکانات و فعالیت های فرهنگی و اجتماعی فراهم می آورد.

رشته های فوق لیسانس به زبان انگلیسی

•      مهندسی عمران Civil Engineering
•      بهره وری انرژی و ساخت و ساز پایدار Energy Efficient & Sustainable Buildings
•      فناوری انرژی  Energy Technology
•      مهندسی نیروگاه برق Power Plant Engineering
•      مهندسی برق  Electrical Power Engineering
•      فناوری های نوآورانه در زمینه مهندسی متالورژی و مواد Innovative Technologies in Metallurgy and  Material Science
•      سیستم های هوشمند  Intelligent Systems
•      دینامیک پیشرفته سیستم های گسسته و پیوسته   Advanced Dynamics

•      مواد مزوسکوپی و فیزیک پیشرفته  Mesoscopics And Advanced Materials
•      سیستم های میکرو الکترونیک و مخابرات   Microelectronics Of Telecom Systems
•      نوروبیولوژی سلولی و ملکولی  The Molecular and Cellular Neurobiology

•      مدیریت – گرایش توسعه ی تجارت بین المللی  Int Business Development
•      توسعه تجارت و نوآوری در محیط بین المللی  Business Development And Innovation Int Context

مشاهیر دانشگاه پلی تکنیک سن پترزبورگ

نیکلای نیکلایویچ سمیونوفشیمیدان و فیزیک‌دان روس و برنده جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۵۶ است. جایزه نوبل برای تحقیقاتش درباره سازوکارهای واکنش‌های شیمیایی به‌طور مشترک به او و سر سایریل هینشلوود اعطا شد. سمیونوف در ساراتوف به دنیا آمد و دانش‌آموخته دانشکده فیزیک دانشگاه پتروگراد (۱۹۱۳-۱۹۱۷) است.
ژورس ایوانوویچ آلفروف یک فیزیک‌دان اهل اتحاد شوروی و روسیه بود که در سال ۲۰۰۰ برای توسعه نیمه رسانا هترواستراکچرز مورد استفاده در سرعت بالا و اوپتو الکترونیک به همراه هربرت کرومر از آلمان موفق به دریافت جایزه نوبل فیزیک شد. او همچنین یک سیاستمدار در دولت روسیه و یکی از اعضای وزارت امور خارجه روسیه در مجلس دوما، از سال ۱۹۹۵ بوده‌است.