دریافت مشاوره
  • css slideshow
  • css slideshow

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ (Saint Petersburg State University)

معرفی دانشگاه دولتی سن پترزبورگ

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ نام دانشگاهی است که در شهر سن پترزبورگ در روسیه قرار دارد. در آن زمان که سنت پترزبورگ پایتخت روسیه بود این دانشگاه مهم‌ترین دانشگاه و پرورش نخبگان به حساب می‌آمد و بسیاری از چهره‌های مشهور آکادمیک جهان فارغ التحصیل این دانشگاه می باشند. در سال ۱۹۱۶ این دانشگاه دارای ۳۷۹ استاد تراز اول بود که از آن‌ها ۹۱ نفر پروفسور و ۲۸۱ نفر دکتری بودند. این دانشگاه در دوران شوروی به‌طور سریع توسعه یافت و امروز یکی از معتبرترین و بزرگترین دانشگاه‌های روسیه می‌باشد. 

 دانشگاه دولتی سن‌پترزبورگ را پتر کبیر در سال ۱۷۲۴ تأسیس کرد و حدود ۳۰،۰۰۰ دانشجو دارد که حدود ۳۰۰۰ نفر از آنها خارجی هستند. دانشگاه سن پترزبورگ بیش از ۴۰۰ ساختمان دارد که ۲۵ دانشکده را در خود جای داده است. دانشگاه دولتی سن پترزبورگ میزبان بسیاری از برندگان جایزه نوبل بوده است که در این دانشگاه مشغول به پژوهش و تحقیق بوده‌اند و همین موضوع باعث شهرت و افتخار این دانشگاه شده است. همچنین از میان دانش‌آموختگان دانشگاه سن پترزبورگ می‌توان به رئیس جمهور کنونی روسیه، ولادیمیر پوتین، اشاره کرد.

در ۶ ژوئن، کواکوارلی سیموندز (Quacquarelli Symonds) رتبه‌بندی QS را منتشر کرد. در این رتبه‌بندی، دانشگاه سن پترزبورگ نسبت به سال گذشته ۵ پله صعود داشته است و به مجموع ۲۳ ٪ دانشگاه‌های برتر جهان پیوست.

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ به بهترین شکل، عملکرد خود را بهبود داده است. در دو سال گذشته، بر اعتبار علمی دانشگاه ۱۵ درصد افزوده شده و درصد اعتبار کارفرمایان همواره بیشتر شده است و در سال گذشته عملکرد دانشگاه ۲۰ درصد بهبود داشته است.

دانشکدۀ تحصیلات تکمیلی مدیریت (Graduate School of Management) در رتبه‌بندی Financial Times European Business Schools Rankings 2017 به رتبۀ ۵۷ صعود کرد و تنها دانشکدۀ مدیریت کسب و کار در روسیه است که در این رتبه‌بندی قرار دارد.

در ۴ دسامبر، فاینشال تایمز (Financial Times)، رتبه‌بندی دانشکده های کسب و کار اروپا در سال ۲۰۱۷ را منتشر کرد که ۹۵ دانشکدۀ برتر کسب و کار در اروپا را شامل می‌شود. دانشگاه سن پترزبورگ (SPbU) تنها دانشگاه روسی است که به مدت پنج سال در این رتبه‌بندی گنجانده شده و از جایگاه ۶۴ به ۵۷ ارتقاء یافته است.

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ یکی از دانشگاه های برتر جهان در زمینۀ اشتغال فارغ التحصیلان است. بر اساس رتبه بندی اشتغال فارغ التحصیل QS، دانشگاه سن پترزبورگ در روسیه در ایجاد ارتباط بین دانشجو و کارفرمایان، بهترین جایگاه را دارد. دانشگاه سن‌پترزبورگ ارتباطات بین دانشجویان و کارفرمایان را به بهترین نحو توسعه می دهد، زیرا خود کارفرمایی است که به بهترین نحو می داند امروزه چه تخصص و مهارت‌هایی لازم است و فردا به چه مهارت‌هایی نیاز خواهد بود. کارفرمایان شامل مؤسسه‌های تحقیقاتی، کسب و کارها و بخش دولتی می‌شود.

یکی از مزایایی که دانشگاه می‌تواند به دست آورد، کسب موقعیت‌های بهتر در آموزش عالی و در سطح جهانی است. رتبه بندی Quacquarelli Symonds از میزان اشتغال فارغ التحصیل، شاهد دیگری بر این مدعی است. دانشگاه دولتی سن پترزبورگ در ایجاد روابط بین دانشجو-کارفرما در روسیه بهترین جایگاه را دارد و در میان ۴۰۰ دانشگاه برتر جهان، در رتبۀ ۲۰ قرار دارد. بر اساس رتبه‌بندی QS در زمینۀ میزان اشتغال فارغ التحصیلان در سال ۲۰۱۸، شاخص دستاوردهای فارغ التحصیلان (Alumni Outcomes index) نشان می‌دهد که دانشگاه سن پترزبورگ در سطح جهان، رتبۀ ۳۴ را دارد.

دانشگاه، بطور قابل توجهی منجر به توسعه علوم پزشکی و خدمات بهداشت و درمان در روسیه و جهان شده است و به عنوان یک مرکز بزرگ برای متخصصان آموزش در زمینه های مختلف پزشکی شناخته شده است. این دانشگاه دارای یک بخش علمی بزرگ برای آموزش و دارای روابط خوب بالقوه با بسیاری از مدارس پزشکی و موسسات در کشورهای مختلف جهان است. دانشجویان در دانشگاه دولتی پزشکی St Petersburg امکان مطالعه بر روی جدیدترین سطح و بهترین سنت های قدیمی دانشکده ها پزشکی روسی است.
این دانشگاه یک سازمان آموزشی دولتی و دارای مجوز دولتی و مجوز رسمی از وزارت امور خارجه فدراسیون روسیه بهداشت است. دانشگاه، در کنترل یک شخصیت حقوقی و دارای املاک و حساب های بانکی است. این دانشگاه ممکن است اموال شخصی غیر حقوقی را با موافقت اشخاص حقوقی تغییراتی ایجاد کند. دانشگاه دارای یک تمبر دور با آرم و مشخصات ناشر فدراسیون روسیه ، رهبری خود و دیگر نمادهای دانشگاه است.

از زمان تأسیس به یکی از مدارس علمی پزشکی پیشرو در روسیه تبدیل شد. متخصصان شناخته شده در شاخه های مختلف پزشکی و علوم زیستی اساسی در این موسسه به کار می پردازند. در میان آنها می توان فیزیولوژیست معروف جهانی I.P. پاولوف ، therapeutists G.F. و K.G. Chernorutsky، جراح J.J. Janelidse و F. Uglov، G. Fedoseev، L. Potachov. را نام برد. در حال حاضر این دانشگاه یک مرکز آموزشی، علمی و بالینی عمده در شمال غرب روسیه است. هر سال 600 دانش آموز جدید وارد این دانشگاه می شوند.
در حال حاضر دانشگاه موقعیت پیشرو در آموزش پزشکی روسیه و جهان را دارد ، حفظ استانداردهای غربی علم (آمریکا و اروپا) ، درمان و آموزش و همچنین بهترین سنت های دانشکده های پزشکی قدیمی روسیه و اتحاد جماهیر شوروی را در خود دارد. با توجه به نظرات فردی استادان، معلمان، پزشکان و فن آوری های مدرن به طور گسترده ای در تدریس استفاده می شود. از زمان تأسیس این دانشگاه نزدیک به 50،000 پزشک در این دانشگاه آموزش دیده اند. بیش از 600 متخصص از دانشگاه در هر سال فارغ التحصیل میگردند ، و درجه M.D. را به دست می آورند.

اولین اطلاعات در مورد آموزش شهروندان خارجی از سال 1910 است. در اتحاد جماهیر شوروی، آموزش دانشجویان خارجی در سال 1945 شروع شد. از آن زمان حدود 2000 شهروند از 65 کشور اروپا، آسیا، آفریقا و امریکا لاتین برای دیپلم واجد شرایط شدند، و بیشتر از 400 پزشک از کشورهای خارجی یک دوره کار عملی، تخصصی، مطالعات بالینی یا پژوهشی تحصیلات تکمیلی برای درجه دکتری را در این دانشگاه دریافت کردند (دکتر علوم در پزشکی). این دانشگاه می تواند برنامه فوق لیسانس آموزشی (کارآموزی، دوره های فوق تخصصی) برای فارغ التحصیلان پزشکی در بیش از 40 رشته های پزشکی ارائه دهد. هر سال بیش از 300 پزشک تحت آموزش کارشناسی ارشد در این دانشگاه می باشند.

دانشگاه دولتی سن پترزبورگ  در دو پردیس اصلی واقع شده است: در جزیره واسیلوسکی (Vasilievsky) در مرکز شهر و در پیتروف (Peterhof) یا همان پترودورتس سابق(Petrodvorets)، در حومۀ جنوب غربی که از طریق راه آهن از پایانه بالتی اسکای ریل (Baltiysky Rail Terminal) قابل دسترس است. توالو کالجیا (Twelve Collegia) ساختمان اصلی دانشگاه است که در جزیره واسیلوسکی قرار دارد و شامل کتابخانه، دانشکده زیست شناسی و موسسه علوم زمین است. دانشکده زبان شناسی و دانشکده مطالعات شرقی، به صورت مشترک از ساختمان قرن هجدهمی پترین باروک (Petrine Baroque) که در نزدیکی دیواره یونیورسیتی تسکایا (Universitetskaya) بولشایای نوا (Bolshaya Neva) قرار دارد، استفاده می کنند. 

این سازه توسط دومنیکو ترزینی طراحی شده و در اصل کاخ پیتر دوم روسیه بوده است. دانشکده روانشناسی در مقابل آن در دیواره آدمیرال ماکاروفِ مالایا نوا واقع شده است. دانشکده تحصیلات عالی مدیریت، دانشکده روزنامه نگاری و ارتباطات جمعی، دانشکده پزشکی، دانشکده دندانپزشکی و فن آوری های پزشکی، دانشکده حقوق و دانشکده مطالعات نظامی، همه در جزیره واسیلوسکی قرار دارند. چهار دانشکده علوم اجتماعی دیگر در شرق مرکز شهر در جنوب نوا قرار دارند: دانشکده اقتصاد در نزدیکی ایستگاه متروی چرنی شوسکیا (Chernyshevskaya) واقع شده است، و دانشکده جامعه شناسی، دانشکده علوم سیاسی و دانشکده روابط بین الملل در ساختمان های تاریخی اسمولنی کونونت (Smolny Convent) واقع شده اند. 

در این دانشگاه شخصیت های بسیار مهمی از جمله رئیس جمهور سابق و همچنین فعلی روسیه آقای پوتین و آقای مدودیو و هفت نفر از برندگان جایزه نوبل و دانشمندان بزرگ دیگری تحصیل کرده اند که از مهمترین آنها می توان به اشخاص ذیل اشاره کرد:

پوتنوتی چبیشف- ریاضیدان مشهور روس، لئونارد اویلر- ریاضیدان مشهر سوئیسی، جورج گاموف- فضانورد، میخائیل گرومف- ریاضیدان مشهور روس، لئونید کانترویچ- اقتصاددان و برنده جایزه نوبل اقتصاد ١٩٧٥، لولاندائو- فیزیکدان مشهور روس و برنده جایزه نوبل فیزیک ١٩٦٢،الکساندر کرسنی- نخست وزیر سابق روسیه، ملادیمیر لنین- رهبر سابق شوروی، وسیلی لئونیدف- اقتصاد دان و برنده جایزه نوبل اقتصاد ١۹٧٣ ، میخائیل لومونسف- محقق مشهور و بنیانگزار دانشگاه دولتی مسکو و بسیاری از دانشمندان دیگر .

این دانشگاه در زمینه فناوری اطلاعات یکی از بهترین ها در جهان می باشد و در سال 2088 در مسابقات جهانی برنامه نویسی در کانادا رتبه اول را به خود اختصاص داده بود . در این مسابقات دانشگاه شریف رتبه 13 را کسب کرد.

دانشگاه دولتی سنت پترزبورگ عضو انجمن های بین المللی ذیل می باشد :

انجمن بین المللی دانشگاهها

انجمن دانشگاههای اروپا

انجمن دانشگاههای رئیس جمهوری

انجمن دانشگاههای اقیانوس ارام

انجمن مدیریت صنعتی اوراسیا

انجمن متخصصان صنعت و علم اروپا

انجمن عالی مدرسه روابط بین الملل

انجمن تحقیقاتی سیاسی اروپا

انجمن کتاب های حقوقی بین الملل

لیگ دانشگاههای بین الملل

انجمن دانشگاههای منطقه بالتیک

مراکز تحقیقاتی دانشگاه دولتی سنت پترزبورگ

مرکز تحقیقاتی علم نجوم به نام ساولوا

مرکز تحقیقاتی بیولوژی

مرکز تحقیقاتی ریاضیات محاسباتی و کنترل به نام زوبوا

مرکز تحقیقاتی جغرافی

مرکز تحقیقاتی لایه شناسی زمین به نام آکادمیک لویسان- لسینگ

مرکز تحقیقات فناوری اطلاعات

مرکز تحقیقاتی مسائل پیچیده جامعه

مرکز تحقیقاتی مدیریت

مرکز تحقیقاتی ریاضی و مکانیک به نام آکادمیک سمیرونا

مرکز تحقیقاتی رادیو فیزیک

مرکز تحقیقاتی فیزیک

مرکز تحقیقاتی فیزیولوژی به نام اختومسکی

مرکز زبان شناسی

مرکز تحقیقاتی شیمی

روابط بین الملل دانشگاه

دانشگاه دولتی سنت پترزبورگ یکی از پیشتازان منطقه ای در زمینه روابط بین الملل با دانشگاههای دیگر می باشد و با بیش از 200 دانشگاه خارجی از بیش از 50 کشور جهان دارای رابطه می باشد .

مهمترین فعالیت این دانشگاه در زمینه تبادل دانشجو ، تبادل استاد و دوره مشترک است .

دانشجویان خارجی : آموزش زبان و رشته ها

در این دانشگاه سالیانه بیش از 4500 دانشجو خارجی از بیش از 90 کشور تحصیل می کنند .

دانشجویان خارجی در صورت قبولی در دوره یک ساله آموزش پادفکت می توانند در رشته مورد علاقه خود ثبت نام کنند.

شهر سن پترزبورگ

سن پترزبورگ، دومین شهر بزرگ کشور روسیه است. این شهر دارای فراز و نشیب های زیادی در طول تاریخ بوده به همین دلیل تبدیل به نمادی برای مقاومت و سرسختی در میان مردم روسیه شده است. این شهر یکی از زیباترین شهرهای دنیا می باشد.

سن پترزبورگ، که روس‌ها به آن پِتِربورگ می‌گویند، دومین شهر بزرگ روسیه پس از مسکو است که در منتهی‌الیه شمال‌غرب این کشور واقع شده‌است. این شهر در ناحیه فدرال و مرکز استان لنینگراد است. پتربورگ در ۱۶ می ۱۷۰۳ میلادی توسط پتر اول بنا شد و در سال‌های ۱۷۱۲ تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. این شهر از اوت ۱۹۱۴ میلادی تا ۲۶ ژانویه ۱۹۲۴ پتروگراد و از این تاریخ تا ۶ سپتامبر ۱۹۹۱ لنینگراد و از آن پس سن پتربورگ خوانده می‌شود این شهر مرکز مهم اقتصادی، حمل و نقل، علمی و فرهنگی روسیه محسوب می‌شود. بسیاری مراکز تاریخی شهر در فهرست میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده‌اند. سن پترزبورگ کانون جلب گردشگران بسیاری ست. تنها در سال ۲۰۱۸، ۸/۵ میلیون نفر از این شهر بازدید کرده‌اند.

این شهر در سال ۱۷۰۳ به دستور و با نظارت پتر کبیر ساخته شد و از آن زمان تا ۱۹۱۸ پایتخت روسیه بود. مدتی پتروگراد نام داشت. پس از سرنگونی فرمانروایی تزارها به نام لنین، لنینگراد خوانده شد و با فروپاشی شوروی در این کشور به نام پیشینش بازخوانده شد. این شهر در فارسی دوره قاجار به صورت سن پطرزبورغ نامیده و نوشته می‌شد.این شهر به عنوان صحنه وقوع انقلاب ۱۹۱۷ روسیه و پایگاه دفاع سرسختانه در برابر آلمان نازی در زمان جنگ جهانی دوم، از جایگاهی مهم و نقشی حیاتی در تاریخ روس‌ها برخوردار است. این شهر در زمان جنگ جهانی دوم، ماه‌ها در محاصره بود و مردمانش با جانفشانی و فداکاری‌های بسیار آن را حفظ کردند. سن پترزبورگ پایتخت فرهنگی روسیه نام گرفته‌است. این شهر که به مدت دو سده پایتخت روسیه بوده‌است، بین سال‌های ۱۹۱۴ تا ۱۹۲۴ میلادی پتروگراد نام داشته و در زمان حکومت اتحاد جماهیر شوروی به مدت ۶۷ سال (از سال ۱۹۲۴ تا ۱۹۹۱) لنینگراد خوانده می‌شده‌است. سن پترزبورگ در کناره‌های رود نِوا، در شرق خلیج فنلاند در دریای بالتیک قرار گرفته‌است. زمستان در این شهر طولانی و همراه با بادهایی ست که از سمت رود نوا می‌وزد. تابستان نیز معتدل است و طولانی‌ترین روز را در ۲۲ ژوئن تجربه می‌کند. طول روز در این تاریخ، ۱۸ ساعت و ۵۰ دقیقه و برعکس در زمستان کوتاه‌ترین روز با ۵ ساعت و ۵۱ دقیقه در ۲۲ دسامبر است. پدیده معروف به شبهای سفید در طولانی‌ترین روزهای تابستان این شهر رخ می‌دهد. متروی سن پترزبورگ در سال ۱۹۵۵ تأسیس شده و هم‌اکنون دارای ۵ خط و ۶۹ ایستگاه می‌باشد. 

شهر سن پترزبورگ که از موقعیت جغرافیایی ویژه‌ای برخوردار است، شمالی‌ترین شهر پرجمعیت جهان به‌شمار می‌رود و هر سال در اوایل تابستان به علت بسیار طولانی شدن زمان تابش آفتاب در تاریکی شب فرونمی‌رود و همه مدت شبانه روز یا هوا روشن است یا گرگ و میش صبحگاهی دارد که به همین علت شب‌های اوایل فصل تابستان در این شهر شب‌های سفید نام گرفته‌است.

سن پترزبورگ آب و هوای مرطوب قاره ای دارد اما تاثیر گرد باد های دریای بالتیک باعث می شود که تابستان هایش گرم ، مرطوب و کوتاه و زمستان هایش سرد ، مرطوب و طولانی باشد ، شرایط آب و هوایی سن پترزبورگ و هلسینکی پایتخت فنلاند بسیار به یکدیگر شبیه اند اما سن پترزبورگ به دلیل قرار گرفتن در ناحیه شرقی تر، زمستان های سردتر و تابستان های گرم تری را تجربه می کند .
متوسط حداکثر دمای این شهر در ماه ژانویه 23 درجه و حداقل دما در ماه فوریه منفی 8.5 درجه سانتی گراد اندازه گیری شده است ، بیشترین دمای ثبت شده این شهر متعلق به موج های تابستانی است که در سال 2010 در نیم کره شمالی به حرکت درآمدند و یخ زدن سطح زمین در زمستان های سن پترزبورگ امری طبیعی است و بخش هایی از رود نوا هم که در محدوده شهر قرار دارد در ماه های نوامبر یا دسامبر یخ می زنند که این یخ ها در ماه آوریل کم کم آب شده و ناپدید می شود.
در فاصله بین ماه های دسامبر تا مارس سن پترزبورگ به طور متوسط 118 روز برفی را تجربه می کند که متوسط عمق بارش برف در این شهر در ماه آوریل 19 سانتی متر اندازه گیری و آخرین میانگین دوره یخ زدگی سن پتربورگ 135 روز اعلام شده است ، به همین سبب به گردشگران تور سن پترزبورگ که قصد سفر در این فصل را دارند پیشنهاد میشود که از لباس های بسیار گرم در طول روز استفاده کنند .
با توجه به قرار گرفتن سن پترزبورگ در موقعیتی شمالی تر، این شهر تحت تاثیر توده های خلیج فنلاند که از سمت اسکاندنیاوی می آیند قرار دارد ، توده هایی که درجه حرارتی بالاتر از صفر را برای این شهر به ارمغان می آورند و به همین سبب سن پترزبورگ زمستان هایی گرم تر از مسکو و مناطق اطراف را تجربه می نمایند ، اما به طور کلی شرایط آب و هوایی این شهر در طول سال بسیار متغیر است و فراز و نشیب های متعددی را تجربه می کند .
سطح بارندگی سالانه شهر حدوداً 660 میلی متر است و بیشتر بارش ها هم در اواخر فصل تابستان اتفاق می افتد که میتوان گفت این فصل برای سفر با تور سن پترزبورگ فصل مناسب تری است به سبب اینکه روزها هوا آفتابی و دلپذیر برای بازدید و تفریح می باشد و شب ها بارانی و رویایی برای قدم زدن است ، به طور کلی آب و هوای سن پترزبورگ مرطوب می باشد و میانگین رطوبت این شهر به 78% می رسد و در 165 روز از سال این شهر جادویی شاهد آسمانی تمام ابری است.

اتوبوس های بین المللی و اتوبوس های شهرهای اصلی روسیه حرکت خود را از ایستگاه مرکزی اتوبوس واقع در نزدیکی ایستگاه متروی آبوودنی کانال (Obvodny Kanal) آغاز می نمایند. البته برخی از آنها دارای ایستگاه های اضافی در شهر نیز هستند. اتوبوس هایی که معمولاً در مسیر اِستونی (Estonia) به لتونی (Latvia) و بالعکس حرکت می کنند. طبیعتاً سفر با اتوبوس و عبور از مرزها طولانی تر و طاقت فرساتر از هواپیما و قطار خواهد بود. مامورین مرزهای زمینی عموماً به زبان انگلیسی صحبت می کنند و گاهی ناآگاهی آنها از شرایط ویزا منجر به تاخیر در سفر و عبور از مرزها می شود. می توان از سن پترزبورگ به عنوان مقصد نهایی برای شبکه خطوط برون شهری و درون شهری نام برد، شهری با پنج پایانه راه آهن مختلف نظیر بالتیسکی (Baltiysky)، فینلانسکی (Finlyandsky)، لادوشسکی (Ladozhsky)، موسکوفسکی (Moskovsky) و ویتِبسکی (Vitebsky) و تعداد زیادی ایستگاه های راه آهن درون شهری. همچنین از سن پترزورگ قطارهایی به مقصد شهر هلینسکی پایتخت فنلاند، برلین پایتخت آلمان و جمهوری سابق اتحاد جماهیر شوروی تردد می کنند.
راه آهن هلینسکی با طول 443 کیلومتر در سال 1870 احداث گردید و قطار آن در طول روز چهار بار در مسیر رفت و آمد می کند. مسیری که پیموندنش حدوداً سه ساعت و نیم به طول می انجامد.
راه آهن مسکو - سن پترزبورگ با طول 651 کیلومتر در سال 1851 افتتاح گردید. سفر به مسکو از طریق این خط حدوداً سه ساعت و نیم تا نه ساعت طول می کشد.
در سال 2009 راه آهن روسیه اقدام به راه اندازی یک مسیر سریع السیر از مسکو به سن پترزبورگ نمود. قطار جدیدی در این خط تردد می کند که ساسپان (Sapsan) نام دارد و مدل های مشابهش در برخی از کشورهای اروپایی فعالیت می کنند. این قطار در تاریخ هفتم ماه مه سال 2009 با سرعت متوسط 290 کیلومتر عنوان سریعترین قطار روسیه را به خود اختصاص داد.
در دوازدهم دسامبر سال 2010 قطارهای کاریلین (Karelian Trains) یک سرمایه گذاری مشترک بین خطوط راه آهن روسیه و فنلاند را با هدف اداره و هدایت خدمات پرسرعت مابین ایستگاه های قطار مرکزی هلسینکی و ایستگاه فینلانسکی سن پترزبورگ راه اندازی کرد. در این خطوط از قطارهای آلگرو (Allegro) یا سریع السیر استفاده می کنند. متاسفانه به دلیل وجود مشکلات فنی در این قطارها اغلب سفرهای این خطوط یا تاخیر زیادی دارند یا لغو می شوند.
به طور کلی پنج ایستگاه قطار اصلی در سن پترزبورگ وجود دارد که شامل:
ایستگاه بالتیسکی: قطار های این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به پترگوف (Petrodvorets)، لومونسف (Lomonosov)، گاتچینا (Gatchina)، لوگا (Luga) و دیگر شهرها و بالعکس در حرکتند.
ایستگاه قطار فینلانسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به ویبورگ (Vyborg) و بالعکس در حال حرکتند. همچنین خدمات قطار پرسرعت به مسیر هلسینکی (Helsinki) و دیگر شهرهای فنلاند در این ایستگاه ارائه می شود.
ایستگاه قطار لادوشسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به مورمانسک (Murmansk)، یکاترینبورگ (Ekaterinburg)، چلیابینسک (Cheliabinsk)، امسک (Omsk)، نووسییرسک (Novosibirsk)، آستانه پایتخت قزاقستان، هلسینکی و بالعکس در حال حرکتند.
ایستگاه قطار موسکوفسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به مسکو، ولیکی نووگورود (Novgorod)، اوکراین، آذربایجان، ولگوگراد (Volgograd)، قازان (Kazan)، سامارا (Samara)، روستوف نا دونو (Rostov-on-Don)، اوفا (Ufa)، سوچی، تالین پایتخت استونی (Tallinn) و بالعکس در حال حرکتند.
ایستگاه ویتِبسکی: قطارهای این ایستگاه در مسیر سن پترزبورگ به پوشکین، پاولوفسک (Pavlovsk)، بلاروس، جمهوری چک، مجارستان، لهستان، اوکراین، رومانی، مولداوی، بلغارستان، آلمان و پایتخت لتونی ریگا (Riga) و بالعکس در مدت زمان 16 ساعت و شروع قیمت بلیط از 2700 روبل در حال حرکتند. مترو سن پترزبورگ یک سیستم راه آهن زیرزمینی در سن پترزبورگ و استان لنینگراد روسیه است که در تاریخ پانزدهم نوامبر سال 1955 افتتاح گردید. طراحی های به جامانده از دوران اتحاد جماهیر شوروی و ویژگی های دکوراسیون و آثار هنری عالی در این مترو، آن را به یکی از جذاب ترین و برترین متروهای جهان تبدیل کرده است. با توجه به موقعیت و وضعیت خاص زمین شناسی شهر سن پترزبورگ، متروی آن جزو عمیق ترین سیستم های زیرزمینی به شمار می رود. همچنین با توجه به میانگین عمق ایستگاه ها، می توان از آن به عنوان عمیق ترین متروی جهان نام برد. از عمیق ترین ایستگاه های آن می توان به ادمیرالتیسکایا (Admiralteyskaya) با عمق 86 متر از سطح زمین نام برد. متروی سن پترزبورگ در طول روز بیش از 2 میلیون نفر را جابجا می کند، از این رو در رده شانزدهم متروهای شلوغ جهان جای گرفته است.
فاصله بین آمدن قطارهای این مترو بسیار سریع است و در اغلب اوقات مسافرین فقط برای آمدن سرویس بعدی می بایست 30 ثانیه صبر کنند. هزینه عبور از هر مسیر مترو 45 روبل می باشد و بلیط های چند مسیره با قیمت 355 روبل 10 مسیر را پوشش می دهند. البته این بلیط های چند مسیره حداکثر می بایست در مدت 7 روز مورد استفاده قرار گیرند. 

می توان از تراموا به عنوان سامانه ای بسیار مهم در زمینه حمل و نقل عمومی در شهر سن پترزبورگ نام برد. سن پترزبورگ دارای بزرگترین شبکه تراموا در جهان بوده که در اواخر دهه 1980 دارای مسیری غیر قابل مقایسه با طول 340 کیلومتری بود. اما در سال 1995 اندازه شبکه تراموا تا حد قابل توجهی تنزل یافت و بخش عمده ای از مسیرهای آن به خصوص در مرکز شهر حذف شدند و سن پترزبورگ رکورد خود را در زمینه خطوط ترامو به ملبورن استرالیا واگذار کرد. در حالیکه طول خطوط تراموا در اوایل سال 2002، 285 کیلومتر اندازه گیری شد، اما متاسفانه بازهم با تنزل روبرو شد و در سال 2007 طول خطوط این سامانه به 220 کیلومتر کاهش یافت. این افت اندازه در این خطوط کماکان ادامه داشت تا اینکه در سال 2010 به 205 کیلومتر رسید. این سیستم حمل و نقل دارای 41 مسیر است. 

تاکسی ها همیشه در دسترس هستند اما نرخ آنها معمولاً در شب گران تر می شود. هر وسیله نقلیه اختصاصی یک تاکسی بالقوه است. استفاده از یک وسیله شخصی و پرداخت برای آن همانند ایران در روسیه امری کاملاً طبیعی و محبوب در میان مردم روسی است. گرچه این کار برای گردشگران توصیه نمی شود. به عنوان یک قاعده و اصل هیچ وقت نباید از وسیله نقلیه شخصی استفاده کنید حتی اگر آن خودرو سرنشین داشته باشد.
در هیچ صورت هزینه تاکسی را قبل از رسیدن به مقصد پرداخت ننماید، چنانچه راننده از شما خواست تا برای زدن گاز از اتومبیل خارج شوید، حتماً وسایل خود را بگیرید و در جایی امن بایستید تا کارش تمام شود و به راهتان ادامه دهید. چنانچه به تنهایی سفر می کنید از هرگونه سوژه مشکوک به خصوص رانندگان و تاکسی های کولی که در اطراف رستوران ها و بارهای معروف می ایستند، دوری کنید. زیرا این افراد یکی از اصلی ترین عوامل در سرقت ها و دزدی ها به شمار می روند. رانندگان معمولاً با زبان انگلیسی آشنایی ندارند. مراقب تاکسی هایی که در خارج از موزه ارمیتاژ ایستاده اند، باشید. آنها از تاکسی مترهایی استفاده می کنند که 4 برابر تاکسی های معمولی مسیرها را محاسبه می کند. پس اگر هم خواستید از این تاکسی ها استفاده کنید حتماً بر سر کرایه با راننده به توافق برسید و به هیچ وجه استفاده از تاکسی متر را قبول نکنید.

اوبر (Uber) یک سرویس حمل و نقل ارزان تر و امن تر نسبت به تاکسی هاست (همانند اسنپ)، گرچه راننده های این سیستم به زبان انگلیسی مسلط نیستند اما برقراری ارتباط با آنها اصلاً لازم نیست زیرا پرداخت کرایه ها و اعلام مقصد مسافرین از طریق برنامه ای آنلاین انجام می شود. از دیگر برنامه های مشابه اوبر می توان به یاندکس (Yandex)، تاکسی، گِت (Gett) و تاکسی ویچکوف (Taxovichkoff) اشاره کرد. تمام این سیستم ها دارای اپلیکیشن قابل نصب بر روی موبایل هستند و بسیار به اوبر شبیه هستند.

هزینه های زندگی در سن پترزبورگ


دانشگاه دولتی سن پترزبورگ دریک نگاه

نام های پیشین: Petersburg Pedagogical Institute (1804–14)
Main Pedagogical Institute (1814–19)
Saint Petersburg University (1819–21)
Saint Petersburg Imperial University (1821–1914)
Petrograd Imperial University (1914–18)
Petrograd State University (1918–24)
Leningrad State University (1924–91)

شعار: Here all in safety lasts

نوع دانشگاه: عمومی

سال تاسیس: 1724

موقعیت: سن‌پترزبورگ،روسیه

تعداد دانشجویان: 32,400

تعداد دانشجویان کارشناسی: 26,872

تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی: 5,566

وبسایت: http://english.spbu.ru

S P S Univ logo.jpg


رتبه بندی

نظام رتبه بندی رتبه
Times 501-600
QS 234

 

دانشکده ها

 

انشکده ریاضیات کاربردی و فرایندهای کنترل

دانشکده زیست شناسی

دانشکده شیمی

دانشکده دندانپزشکی و فناوری پزشکی

دانشکده اقتصاد

دانشکده زمین شناسی

دانشکده تاریخ

دانشکده روابط بین الملل

دانشکده ریاضی و مکانیک

دانشکده پزشکی

دانشکده شرق شناسی

دانشکده هنر

دانشکده زبان شناسی

دانشکده فلسفه

دانشکده فیزیک

دانشکده علوم سیاسی

دانشکده روانشناسی

دانشکده جامعه شناسی

دانشکده عالی مدیریت

دانشکده نظامی

دانشکده روزنامه نگاری و ارتباطات جمعی