معرفی دانشگاه گلاسگو

 دانشگاه گلاسگو ( University of Glasgow) در سال ۱۴۵۱ میلادی در شهر گلاسگو در اسکاتلند تأسیس شده و یکی از دانشگاه‌های باستانی بریتانیا و چهارمین دانشگاه قدیمی انگلیسی‌زبان دنیا است. بیش از ۲۳٬۰۰۰ نفر دانشجو از بیش از ۱۰۰ کشور در مقاطع گوناگون از کارشناسی تا دکترا در این دانشگاه به تحصیل و پژوهش مشغولند.دانشگاه گلاسگو یکی از صد دانشگاه برتر جهان می باشد و عضو گروه‌های دانشگاهی راسل، یونیورسیتاس ۲۱، شبکه بین‌المللی دانشگاه‌های پژوهشی و انجمن دانشگاه‌های همسود نیز می‌باشد. پردیس اصلی دانشگاه گلاسگو در غرب شهر گلاسگو واقع شده و ساختمان اصلی آن یکی از نمادهای شهر محسوب می‌گردد. پردیس دیگر این دانشگاه پردیس کریکتون است که در شهر دامفریز قرار دارد. دانشکده زیست‌شناسی دریایی دانشگاه گلاسگو در میلپورت در جزیره کامبری بزرگ واقع است. این دانشگاه دارای تشکیلات پژوهشی و اداری در حاشیه دریاچه لوموند نیز هست.

دانشگاه گلاسکو بیشترین تعداد دانشکده را در میان دانشگاه‌های اسکاتلند دارد. البته این دانشگاه همیشه در قسمت غربی شهر قرار نداشته است. در واقع دانشگاه گلاسکو در سال ۱۴۵۱ میلادی به درخواست اسقف گلاسکو در قدیمی‌ترین خیابان گلاسکو در مرچنت سیتی تأسیس شد. تأسیس این دانشگاه بخشی از برنامه شاه جیمز دوم برای ارتقای تحصیلی در اسکاتلند و رقابت با انگلستان بود. در آن زمان دو دانشگاه آکسفورد و کمبریج در انگلستان فعال بودند. ساختمان این دانشگاه یکی از جاذبه‌های توریستی شهر گلاسکو محسوب می‌شود.

تعداد دانشجویان این دانشگاه بیش از ۲۳.۰۰۰ نفر است که حدود ۱۸.۰۰۰ نفر از آن ها در مقطع کارشناسی، ۵.۰۰۰ نفر کارشناسی ارشد و دکترا و حدود ۶.۰۰۰ نفر کارمند دارد. دانشجویان بین المللی این دانشگاه یک چهارم جمعیت دانشجویان این دانشگاه را شامل می شوند که از بیش از ۱۳۰ کشور مختلف دنیا به این دانشگاه آمده اند. تیم حمایت از دانشجویان بین المللی دانشگاه گلاسکو برنامه های مشاوره برای حمایت از دانشجویان در جهت حل مسائل آن ها دارد. مشاوره هایی در ارتباط با مسائل آکادمیک، غیر آکادمیک، رفاهی مانند مهاجرت، اشتغال، امور مالی و هر نگرانی دیگری که ممکن است این دانشجویان داشته باشند.

اداره دانشجویان بین المللی دانشگاه گلاسکو برای دانشجویانی که مدرک دانشگاهی دارند اما مهارت های زبان انگلیسی آن ها کافی نیست و قصد ادامه تحصیل در این دانشگاه را دارند دوره های آمادگی زبان برای ورود به دانشگاه را برگزار می کند

دانشگاه گلاسکو خوابگاه های مجزایی برای دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد دارد. این خوابگاه می تواند با غذا ارائه شود و یا بدون غذا. همچنین خوابگاه هایی برای دانشجویان متاهل و افرادی که برای دوره های کوتاه مدت دانشگاه ثبت نام کرده اند دارد. این خوابگاه ها در شهرهای مختلف با امکانات مختلفی هستند. این مکانات شامل: دسترسی به اینترنت در تمام طول هفته، دسترسی به امکانات ورزشی و رفاهی، تلفن در تمام اتاق ها و بیمه می باشد. هزینه خوابگاه ها با توجه نوع خوابگاه و نوع اتاق تعیین می شود. اما به طور میانگین برای دانشجویان دوره کارشناسی بین ۱۷۴ – ۹۷ و برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی بین ۲۱۱ – ۱۱۰ استرلینگ انگلستان است.

در دانشگاه گلاسکو براساس دوره و مقطع تحصیلی متفاوت و متعدد است. هزینه تحصیل در دوره های پژوهشی در مقطع کارشناسی ارشد دانشکده هنر سالیانه حدود14.500 پوند، کارشناسی ارشد رشته های دانشکده علوم و مهندسی و دانشکده پزشکی و دامپزشکی سالیانه حدود 18.200 پوند و دوره های بالینی در رشته های پزشکی، دامپزشکی سالیانه 33.000 پوند می باشد. به طور معمول هر دانشجو سالانه 11.500 پوند می بایستی برای هزینه های زندگی خود در نظر داشته باشد. دانشجویان متاهل نیز حداقل حدود 15000 پوند در سال صرف هزینه هایشان می شود. اگر شخصی به همراه فرزندان خود بخواهد به این کشور مهاجرت کند به ازای هر فرزند نیز 3000 پوند در سال به مخارج زندگی شخص افزوده خواهد شد.

دانشگاه گلاسگو کمک هزینه های تحصیلی را به دانشجویان خود اختصاص داده است. این بورس تحصیلی مخصوصا به دانشجویان دوره دکترا که موضوع پژوهشی خود را به این دانشگاه آورده و در واقع این دانشگاه را برای ادامه تحقیقات خود انتخاب کرده اند اختصاص می دهد. دانشجویانی که متقاضی اخذ پذیرش و دریافت کمک هزینه تحصیلی در دوره پژوهشی هستند می بایست رزومه و هدفنامه ای کوتاه در رابطه با علائق تحقیقاتی خود (SOP) خود را به دانشگاه ارسال نمایند.

شهر گلاسگو

گلاسگو (Glasgow) بزرگ‌ترین شهر اسکاتلند و سومین شهر پرجمعیت در پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی است. این شهر در دوسوی رود کلاید توسعه یافته که از سمت غرب به اقیانوس اطلس شمالی می‌ریزد. در قرن ۱۹ میلادی شهر گلاسگو به عنوان «دومین شهر بزرگ امپراتوری بریتانیا» شناخته می‌شده‌است. این شهر در سال ۱۹۹۰ به عنوان پایتخت فرهنگی اروپا و در سال ۱۹۹۹ به عنوان شهر برتر بریتانیا در معماری و طراحی برگزیده شده‌است.گلاسگو پس از لندن بزرگ‌ترین مرکز خرید بریتانیا است و مارک مشهوری مانند ورساچه اولین فروشگاه اختصاصی خود را در این شهر تأسیس کرده‌است. در سال ۲۰۱۴ میلادی، گلاسگو میزبان بازی‌های کشورهای همسود بریتانیا بود. از اهالی گلاسگو همواره به عنوان یکی از صمیمی‌ترین مردم بریتانیا یاد می‌شود.

شهر گلاسگو از قرون وسطی تا سدهٔ ۱۷ میلادی تغییرات بزرگی به خود دید؛ از یک روستای معمولی حول رود کلاید و کلیسای جامع تبدیل به دومین شهر بزرگ امپراتوری بریتانیا شد. در سدهٔ ۱۵ میلادی، بنیان‌گذاری دانشگاه گلاسگو به رشد سریع شهر انجامید و باعث شد گلاسگو در دورهٔ موسوم به دورهٔ روشنگری اسکاتلند نقش بزرگی ایفا کند. درقرن ۱۶ و ۱۷ میلادی دوره‌ای که بسیاری از سرزمین‌های آمریکای شمالی (کانادا و ایالات متحدهٔ امروزی) به بریتانیا تعلق داشت، گلاسگو به پررونق‌ترین بندر تجارت با آمریکای شمالی تبدیل شد. سرمایه داران بریتانیایی با کمک دانش فنی، کشتیرانی پیشرفته و نیروی کار رایگان برده‌های سیاه در آمریکای شمالی و جزایر کارائیب به کاشت محصولات کشاورزی در ابعادی دست زدند که پیش از آن در تاریخ سابقه نداشت. این محصولات کشاورزی - از جمله توتون و تنباکو - در مقادیر کلان با کشتی به شهرهای غرب بریتانیا خصوصاً گلاسگو حمل می‌شد و از آنجا به سایر کشورهای اروپایی و آسیایی صادر می‌شد.
شهر گلاسگو از خاستگاه‌های انقلاب صنعتی در قرن ۱۸ و ۱۹ میلادی است. جیمز وات - مخترع موتور بخار، و جوزف بلک - کاشف دی‌اکسید کربن و معلم جیمز وات - هردو از مشاهیر این شهر هستند. در دورهٔ انقلاب صنعتی، گلاسگو به خاطر سابقهٔ تجارت دریایی و دارا بودن دانشگاه تبدیل به بزرگ‌ترین مرکز ساخت ماشین‌های سنگین مانند کشتی و لوکوموتیو در جهان شد. رونق تجارت و صنعت و رشد اقتصادی سریع منجر به رشد جمعیت و توسعهٔ شهر شد به طوری که جمعیت گلاسگو در دورهٔ حکومت ملکه ویکتوریا در سده ۱۹ میلادی از یک میلیون نفر فراتر رفت و این شهر را تبدیل به دومین شهر امپراتوری بریتانیا و چهارمین شهر بزرگ اروپا بعد از لندن، پاریس و برلین کرد. خدمات شهری و عمومی گلاسگو در این دوره توسعه زیادی پیدا کرد به طوری که این شهر دارای سومین متروی قدیمی جهان بعد از بوداپست و لندن است.

گلاسگو دارای شبکه راه‌آهن و اتوبوسرانی گسترده و منظم برای حمل و نقل درون‌شهری است. راه‌آهن درون‌شهری و سیستم متروی شهر توسط مؤسسهٔ دولتی حمل و نقل استرث کلاید (SPT) مدیریت می‌شود. سیستم راه‌آهن زیرزمینی یا متروی گلاسگو که به صورت یک بیضی ساخته شده، هستهٔ اصلی شهر را در شمال و جنوب رود کلاید پوشش می‌دهد. در کشور بریتانیا شهر گلاسگو دارای گسترده‌ترین شبکه حمل و نقل راه‌آهن درون‌شهری بعد از لندن است. چندین شرکت خصوصی شبکه حمل و نقل اتوبوسرانی را با نظارت شهرداری پوشش می‌دهند.

گلاسگو دارای دو ایستگاه مرکزی راه‌آهن است: ایستگاه مرکزی گلاسگو (انگلیسی: Glasgow Central Station) که علاوه بر قطارهای درون‌شهری، ارتباط گلاسگو را به شهرهای جنوبی و شرقی بریتانیا از طریق خط آهن برقرار می‌کند. شرکت‌های ویرجین (به انگلیسی: Virgin Trains) و نشنال اکسپرس (به انگلیسی: National Express) ارتباط مستقیم و سریع بین گلاسگو و لندن را برقرار می‌کنند.
ایستگاه راه‌آهن خیابان کویین گلاسگو (انگلیسی: Queen Street Station) علاوه بر قطارهای درون‌شهری، ارتباط گلاسگو را با شهرهای شرقی و شمالی اسکاتلند برقرار می‌کند.

گلاسگو دارای ۲ فرودگاه بین‌المللی است: فرودگاه بین‌المللی گلاسگو: در فاصله ۱۳ کیلومتری جنوب غربی مرکز شهر واقع شده‌است. از این فرودگاه پروازهای مستقیم به بسیاری از شهرهای مهم اروپا، آمریکای شمالی، آمریکای مرکزی، جزایر کارائیب، خاورمیانه و آسیا برقرار است. این فرودگاه دارای سرویس‌های منظم اتوبوس و تاکسی برای رفت‌وآمد به گلاسگو و شهرهای اطراف است. همچنین امکان کرایه اتومبیل در این فرودگاه وجود دارد.
فرودگاه بین‌المللی گلاسگو پرستویک : در فاصله ۵۱ کیلومتری جنوب غربی شهر گلاسگو در منطقهٔ ایرشایر واقع شده‌است. این فرودگاه عموماً میزبان شرکت‌های هواپیمایی ارزان قیمت است که تمام اروپا را پوشش می‌دهند. شرکت ایرلندی رایان ایر و شرکت لهستانی ویز ایر از جمله شرکت‌هایی هستند که شهر گلاسگو را از طریق فرودگاه پرستویک به اکثر نقاط اروپا متصل می‌کنند. این فرودگاه در مسیر سرویس راه‌آهن درون‌شهری و برون‌شهری گلاسگو قرار دارد، و در حال حاضر تنها فرودگاه دارای ایستگاه راه‌آهن دراسکاتلند است. سفر از فرودگاه تا مرکز شهر گلاسگو با ترن حدود ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. علاوه بر این، سرویس‌های منظم اتوبوس و تاکسی و امکان کرایهٔ اتومبیل در این فرودگاه وجود دارد.
فرودگاه پرستویک که در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی ساخته شده، در طول جنگ جهانی دوم مورد استفاده نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا و سایر متفقین خصوصاً نیروی هوایی ایالات متحده قرار داشته‌است. تا پیش از بازنشسته شدن هواپیمای مافوق صوت کنکورد، فرودگاه پرستویک یکی از مراکز عمدهٔ نگهداری کنکورد و آموزش خلبانان آن بوده‌است. 

گلاسگو میزبان یکی قدیمی‌ترین دانشگاه‌های بریتانیا است. دانشگاه گلاسگو که در سال ۱۴۵۱ میلادی تأسیس شده، یکی از ۴ دانشگاه قدیمی بریتانیا است و نقش بسیار مهمی در دوران روشنگری اروپا و پس از آن در انقلاب صنعتی ایفا کرده‌است.

شهر گلاسگو با داشتن ۴ دانشگاه بزرگ، چند دانشکده و مؤسسهٔ آموزشی-هنری، و چندین دانشکدهٔ فنی و عمومی یکی از شهرهای مهم دانشگاهی بریتانیا است. بیش از ۱۷۰هزار دانش‌پژوه جوان در گلاسگو زندگی می‌کنند. که به سرزنده بودن شهر و رونق کتابخانه‌ها، پاتوق‌های جوانان، مراکز موسیقی زنده، بارها و کلوپ‌های شبانه کمک زیادی کرده‌است. دانشگاه‌های بزرگ گلاسگو عبارت‌اند از:

دانشگاه گلاسگو (University of Glasgow)
دانشگاه استرتکلاید (University of Strathclyde)
دانشگاه کلدونین گلاسگو (Glasgow Caledonian University)
دانشگاه غرب اسکاتلند (University of the West of Scotland)
مدرسه هنر گلاسگو (Glasgow School of Art)
دانشگاه‌های شهر گلاسگو مشاهیر علمی بسیاری را آموزش داده یا میزبان بوده‌اند. برای مثال آدام اسمیت پدر اقتصاد مدرن و اقتصاد سیاسی، و فرانسیس هاچسون از رهبران فکری دوران روشنگری اروپا هردو از فارغ‌التحصیل دانشگاه گلاسگو بوده‌اند و پس از آن سال‌ها به عنوان استاد در همین دانشگاه تدریس می‌کرده‌اند. جوزف بلک دی‌اکسید کربن را در آزمایشگاهش در این دانشگاه کشف کرده‌است. لُرد کِلوین فیزیکدان مشهور استاد این دانشگاه بوده و چندین سال مقام ریاست دانشگاه را عهده‌دار بوده‌است. جیمز وات پدر انقلاب صنعتی در آزمایشگاهی در دانشگاه گلاسگو روی افزایش کارایی نخستین موتورهای بخار کار می‌کرده، و جان برد مخترع تلویزیون فارغ‌التحصیل دانشگاه استرت‌کلاید بوده‌است. جیمز مک‌گیل سال‌ها پس از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه گلاسگو، اقدام به تأسیس دانشگاه مک‌گیل در کانادا کرده‌است.

از خرافات اسکاتلندی‌ها به ویژه در شهر «گلاسکو» اجرای سرود «الدلانگ‌سین» در نیمه شب سال نوست. در این شب، بشکه‌های قیر آتش زده در خیابان‌ها غلت داده می‌شوند تا اینچنین سال کهنه سوخته و سال جدید اجازه ورود یابد. باید گفت در یک خانه معمولی شهر گلاسکو، غذاهایی را که سوییسی‌ها یا فرانسوی‌ها با دقت و حوصله فراوان تهیه می‌کنند ،نمی‌توانیم بیابیم. اساسا اسکاتلندی‌ها، سبزی‌خوار نیستند و با غذاهایی که با گیاهان درست می‌شود، ناآشنایند و به انواع گوناگون سالاد نیز علاقه‌ای ندارند.

کار در آشپزخانه با آرامش و سادگی انجام می‌پذیرد زیرا غذاها بسیار ساده‌اند. البته این را از نظر نباید دور داشت که غذاهای اسکاتلندی، مغذی و لذیذند. ماهی، در این کشور، تازه تهیه و سرو می‌شود و زنان خانه‌دار، به جای ماهی یخ زده‌ای که از راه دور آمده باشد با ماهی‌ای سر و کار دارند که چند دقیقه پیش از دریا گرفته شده و همین امر در مزه مطبوع غذاهای آنها بسیار موثر است. غذای محبوب مردم اسکاتلند ،«شوربای جو دو سر» است که به ندرت می‌توان این غذا را در سایر کشورهای اروپایی یافت.در میان اروپایی‌ها، اسکاتلند به سرزمین نان و شیرینی معروف است.

زیرا در این کشور، انواع نان‌ها، شیرینی‌ها و کیک‌ها تهیه می‌شود که این امر از عمق علاقه مردم این سامان به انواع شیرینی‌جات حکایت دارد. نان‌های اسکاتلندی، هر کدام نام خاصی دارد و با غذای خاصی نیز صرف می شود.
در شهر گلاسکو، رستوران‌های خارجی متعددی وجود دارد که عمده مشتریان‌شان نیز یا گردشگرانی هستند که برای دیدن جاذبه‌های توریستی این کشور به گلاسکو آمده‌اند یا نوجوانان و جوانانی که ترجیح می‌دهند ساعاتی از شب را به اتفاق دوستان‌شان در این رستوران‌ها سپری کنند.

مردم گلاسکو عادت دارند در شب‌های بلند زمستان گرد هم آمده و کهن‌ترین سرودها و شاهکارهای ادبی کشورشان را برای یکدیگر بخوانند. اهالی نقاط کوهستانی این سامان، روز هنگام شعر و ترانه می‌خوانند. برای سرودهای محلی این کشور، جز صدای آدمی هیچ‌گونه آلت موسیقی نیاز نیست. این سرودها حتی به گوش کسانی که زبان اسکاتلندی نمی‌دانند، خوش‌نوا و زیبا می‌آید زیرا لبریز از معنی و احساسند.

مردم گلاسکو همچون سایر اسکاتلندی‌ها به سرودهای مذهبی بسیار علاقه‌مندند. آنها وقتی آوازهای مذهبی می‌خوانند، شنونده حقیقتا به شور می‌آید. آنها عادت دارند ترانه‌های زیبای کشورشان را همواره زمزمه کنند بنابراین اگر روزی به گلاسکو رفتید و صدای این زمزمه‌ها را شنیدید، خیلی تعجب نکنید زیرا هر اسکاتلندی فطرتا یک موسیقی‌دان است حتی اگر در تمام طول عمرش به سازهای موسیقی دست نزده باشد.

دانشگاه گلاسگو دریک نگاه

شعار: The Way, The Truth, The Life نوع دانشگاه: دولتی-تحقیقاتی سال تاسیس: 1451 بودجه: £626.5 million  موقعیت: گلاسگو،اسکاتلند وبسایت: www.gla.ac.uk
تعداد دانشجویان: 28,615 تعداد دانشجویان کارشناسی: 20,420 تعداد دانشجویان تحصیلات تکمیلی: 8,195	موسسات وابسته:  Association of Commonwealth Universities Guild of European Research-Intensive Universities PEGASUS Russell Group Universitas 21

رتبه بندی

برنامه های تحصیلی تحقیقاتی دانشگاه 

برنامه های درسی Taught Degree programs

مشاهیر دانشگاه گلاسگو

جوزف لیسترجراحی انگلیسی بود که نخستین بار، مسئله ضدعفونی کردن اجسام در هنگام جراحی را مطرح ساخت. لیستر در سال ۱۸۱۶، جراح بیمارستان گلاسگو اینفیرماری، بزرگترین بیمارستان شهر گلاسگو، گشت. او در دوران طبابت خود در این بیمارستان، مجبور بود افراد بسیاری را که در حوادث گوناگون مجروح شده بودند معالجه کند. زخم‌های اکثر این بیماران، اغلب عفونی می‌شد. در این هنگام، اطراف زخم، متورم و ملتهب می‌شد و زخم، عفونت می‌کرد. لیستر همواره در پی آن بود که از بروز این نوع آلودگی‌ها جلوگیری کند. او ابتدا کوشید تا محل زخم را تمیز نگه دارد؛ اما این مسئله نیز کمکی به او نمی‌کرد. سپس لیستر در سال ۱۸۶۴، با یک تجربیات دانشمند فرانسوی به نام لوئی پاستور آشنایی پیدا کرد. پاستور ثابت کرده بود که میکروب‌های ریزی در هوا وجود دارند که باعث خراب شدن شیر و فاسد شدن گوشت می‌شوند. لیستر اندیشید که شاید عفونت زخم‌ها نیز بر اثر وجود میکروب‌های موجود در هوا است. لیستر کوشید تا با ریختن فنول بر روی میکروب‌های موذی، آن‌ها را از بین ببرد. به این ترتیب، او در کم کردن میزان عفونت بسیار موفق بود و متقاعد شد که به کار بستن این تئوری، برای از میان بردن عفونت مفید است. در سال ۱۸۶۷، لیستر مقاله‌ای برای یکی از مهم‌ترین مجلات پزشکی نوشت و در آن به شرح کامل عفونت پرداخت و راه مقابله با آن را به تفصیل ذکر کرد. تئوری لیستر در ابتدا به‌طور کامل پذیرفته نشد؛ اما ۲۵ سال بعد، بیشتر جراحان از ماده ضدعفونی برای معالجه زخم‌ها در هنگام عمل، استفاده می‌کردند. امروزه؛ تمامی پزشکان دنیا از ایده‌ای پیروی می‌کنند که نخستین بار جوزف لیستر، آن را مطرح نمود. جوزف لیستر در طول دوران علمی خود موفق به دریافت جوایزی مانند مدال پادشاهی (به انگلیسی: Royal Medal) در سال ۱۸۸۰، مدال آلبرت (به انگلیسی: Albert Medal) در سال ۱۸۹۴ و مدال کاپلی (به انگلیسی: Copley Medal) در سال ۱۹۰۲ شد.
توماس رید فیلسوف اسکاتلندی مذهبی آموزش دیده، معاصر دیوید هیوم و نیز اولین و شدیدالحن‌ترین منتقد او بود.توماس رید بنیانگذار مکتب عقل سلیم اسکاتلند بود و در روشنگری اسکاتلند نقشی اساسی ایفا کرده‌است. او اوایل زندگی خود را در آبردین گذراند و از دانشگاه آبردین فارغ‌التحصیل شد. توماس رید کار خود را به عنوان یک کاهن در کلیسای اسکاتلند آغاز کرد ولی در سال ۱۷۵۲ کار کاهنی (یا لقب کشیش) را، زمانی که موقعیت استادی در کینگز کالج آبردین به او داده شد رها کرد. او در آن جا دکترای خود را نیز به دست آورد و رسالهٔ «ارزیابی ذهن بشر بر اساس عقل سلیم (مشترک)» را نوشت که در سال ۱۷۶۴ منتشر شد. او و همکارانش «انجمن فلسفی آبردین» (Wise Club) را پایه‌گذاری کردند که در میان هواداران «کلوپ زیرک» نامیده می‌شد و یک انجمن ادبی-فلسفی بود.مدت کوتاهی پس از انتشار اولین کتاب خود، توماس رید کرسی معتبر استادی فلسفه اخلاق در دانشگاه گلاسکو را برای جانشینی آدام اسمیت دریافت کرد. در سال ،۱۷۸۱ پس از آن که سخنرانی‌های دانشگاهی خود را برای انتشار در دو کتاب آماده ساخته بود از این موقعیت استعفا داد. مقالهٔ «در قدرت فکری انسان» در سال ۱۷۸۵ و مقالهٔ «توانایی ذهن فعال بشر» در ۱۷۸۸ میلادی منتشر شد.
ویلیام تامسون، نخستین بارون کلوین ، که بیشتر با نام لُرد کلوین (Lord Kelvin) مشهور است، ریاضیدان و فیزیک‌دان و مهندس بریتانیایی و یکی از پیشگامان مهم علوم طبیعی در قرن نوزدهم بود. او کارهای مهمی در تحلیل ریاضی الکتریسیته و ترمودینامیک انجام داد و تلاش‌های زیادی برای وحدت بخشیدن به حوزه‌های مختلف فیزیک به شکل مدرن آن کرد. اما آنچه باعث شهرتش شد، کار دومش یعنی مهندسی تلگراف بود. طرح جالب او یعنی انتقال اطلاعات به آن سوی اقیانوس اطلس از طریق کابل‌های زیردریایی برای زمان خودش بسیار نوآورانه و دور از دسترس بود. شهرتی که از این راه بدست آورد حتی با کسب کرسی استادی علوم طبیعی دانشگاه گلاسگو در سن ۲۳ سالگی به دست نیاورد
جوزف بلک دانشمند و فیزیک‌دان اسکاتلندی و کاشف گاز دی‌اکسید کربن، کاشف گرمای نهان و بنیانگذار کمیت فیزیکی ظرفیت گرمایی ویژه بود. او پروفسور رشته پزشکی در دانشگاه گلاسگو بود و در همان دانشگاه به تدریس شیمی نیز می‌پرداخت. جیمز وات که در همان زمان برای دانشگاه گلاسگو ابزارها و ماشین‌آلات آزمایشی می‌ساخت، به کمک جوزف بلک آزمایش‌هایی بر روی بخار انجام داد که در نهایت منجر به اختراع و تکمیل موتور بخار گردید. جوزف بلک گاز کربنیک را از تکلیس آهک بدست آورد و آنرا هوای ثابت نامید. او ثابت کرد که هوای ثابت همان گازی است که انسان هنگام بازدم خارج می‌کند یا از احتراق زغال ایجاد می‌شود. دانشکده‌های شیمی در دانشگاه‌های گلاسگو و ادینبرا هر دو به افتخار جوزف بلک به نام او نامیده شده‌اند.
جیمز وات فیزیک‌دان و مخترع مشهور اسکاتلندی و پدر انقلاب صنعتی است. جیمز وات با تکمیل دیگ بخار خدمت بزرگی به فیزیک و مکانیک کرد. اختراع چگالگر بخار توسط وی موجب صرفه‌جویی زیادی در مصرف سوخت و گسترش استفاده از نیروی بخار شد. به افتخار او واحد توان در اس‌آی، وات نامیده می‌شود. هر یک وات معادل یک ژول بر ثانیه است. از دیگر واحدهای توان اسب بخار می‌باشد که معادل ۷۴۶ وات است